Η παραδοσιακή θεραπευτική στα χρόνια της τουρκοκρατίας

 

Ο Μακ Κάλλοχ μπορούσε, όμως, να γίνει και πιο ευμενής και -μάλιστα ποιητικός, περιγράφοντας τα μέρη όπου κυριαρχούσε η ελονοσία:

    Τα πιο όμορφα μέρη είναι θύματα αυτού του αόρατου εχθρού οι ευωδιαστές αύρες είναι δηλητήριο, η δροσιά τα καλοκαιριάτικα απομεσήμερα είναι θάνατος. Οι όχθες των δροσερών ρυακιών, τα πλούσια ολάνθιστα λιβάδια, οι κρυστάλλινες λίμνες και εύφορες πεδιάδες οι κατάφυτες από καλλιέργειες, η ρεματιά όπου τα αρωματικά βότανα στολίζουν το τοπίο και αρωματίζουν τον αέρα, αυτά είναι τα μέρη που διαλέγει αυτή η μάστιγα, εδώ είναι θρονιασμένη η ελονοσία.

    Ο θάνατος εδώ βαδίζει χέρι με τις πηγές της ζωής, χωρίς να λυπάται κανέναν :  ο εργάτης θερίζει τη σοδειά μα πεθαίνει, ή τριγυρίζει ανάμεσα στην πλούσια, μαγευτική βλάστηση, φάντασμα του εαυτού του βασανισμένος από την κούνια μέχρι τον τάφο του: γερασμένος από παιδί ακόμη, παραιτημένος από μια άθλια ζωή που ήταν μόνο αρρώστια.