Ο Αλέξιος Α’ Κομνηνός υπήρξε ένας μεγάλος αυτοκράτορας. Ανέλαβε το τιμόνι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε πολύ χαλεπούς καιρούς αλλά κατάφερε, εκμεταλλευόμενος κάθε μέθοδο και συγκυρία, να την αναστήσει, κυριολεκτικά. Βασικοί αντίπαλοι ήταν οι Νορμανδοί και οι λοιποί «Λατίνοι» και οι Σελτζούκοι Τούρκοι που κυριαρχούσαν σε μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας έχοντας καταστήσει πρωτεύουσά τους το Ικόνιο.
Στις 18 Απριλίου του 1959, ημέρα Κυριακή και μόλις μισή ώρα πριν από τα μεσάνυχτα, ένα κοριτσάκι έξι ημερών αφηνόταν στο Δημοτικό Ορφανοτροφείο Πατρών. Θα καταγραφόταν στα μητρώα του με τον αριθμό 11056. Φορούσε στο χέρι ένα βραχιολάκι από κόκκινη και λευκή κλωστή και στο πόδι μια λευκή κορδέλα, ενώ το συνόδευε ένα τρυφερό σημείωμα: «Σας παρακαλώ να καταγραφεί στο ίδρυμα με αυτά τα αναγνωριστικά σημάδια. Το παιδί θα ζητηθεί. Είναι αβάπτιστο, κοριτσάκι, έξι ημερών. Η μητέρα».
Το 1695, εκμεταλλευόμενος την εμπλοκή της αυτοκρατορίας στον πόλεμο κατά της Γαλλίας, ο νέος Οθωμανός σουλτάνος Μουσταφά συγκέντρωσε μεγάλες δυνάμεις και επιτέθηκε κατά των αυτοκρατορικών δυνάμεων στην Ουγγαρία. Ο σουλτάνος με 50.000 άνδρες κατανίκησε τους 8.000 αυτοκρατορικούς στρατιώτες του στρατηγού Βετεράνι στη μάχη του Λούγκος (20 Σεπτεμβρίου 1695) και προέλασε προς βορρά.
«Οι τυραννόσαυροι παρουσιάζονται με δεκάδες σκελετών και χιλιάδες μεμονωμένων οστών ή μέρος σκελετών», αναφέρει ο δεύτερος συγγραφέας της μελέτης, Mark Powers, διδακτορικός σπουδαστής στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Alberta. Ο σπουδαστής αποτελεί μέρος ομάδας ερευνητών η οποία δημοσίευσε την σε βάθος μελέτη σχετικά με ένα συγκλονιστικό εύρημά της: τα απολιθώματα του πρώτου εμβρύου τυραννόσαυρου που ανακαλύφθηκε ποτέ.
Η Δήμητρα, το μεγαλύτερο αντικείμενο στην κύρια ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, έχει προταθεί για να στεγάσει σε τροχιά γύρω από αυτόν έναν μόνιμο οικισμό για τον άνθρωπο, που δημιουργήθηκε από υλικά του ίδιου του αστεροειδή. Ο Φινλανδός θεωρητικός αστροφυσικός Pekka Janhunen δημοσίευσε πρόσφατα αυτήν την ιδέα του διαστημικού αποικισμού .
Ο μεγάλος Βυζαντινός λόγιος και «πρύτανης» του Πανδιδακτηρίου της Κωνσταντινουπόλεως Λέων, ήταν γνωστός στην εποχή του ως Λέων ο φιλόσοφος ή μαθηματικός. Γεννήθηκε κάπου στη Θεσσαλία, γύρω στο 790 μ.Χ. Τη στοιχειώδη εκπαίδευση την έλαβε στην Άνδρο, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Κατόπιν, σπούδασε γραμματική στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και φιλοσοφία. Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν οι θετικές επιστήμες. Γι’ αυτό ξαναγύρισε στην Άνδρο και, υπό την καθοδήγηση κάποιου σοφού δασκάλου – μοναχού, άρχισε την αναζήτηση σπάνιων χειρογράφων μαθηματικών και αστρονομίας.
ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΡΩΜΗΣ – Το αγαπημένο αρχαίο ελληνικό γλυπτό, γνωστό ως «Καθήμενος Πύκτης» (300-50 π.Χ.), ένα από τα πιο ρεαλιστικά όλων των αρχαίων ελληνικών γλυπτών, είναι ένα από τα πιο συγκινητικά και συναισθηματικά έργα τέχνης από εκείνη την περίοδο, θυμίζοντας ότι ο πόνος και οι δυσκολίες της ανθρώπινης ζωής είναι καθολικές και πέρα από τα όρια του χρόνου. Δημιουργήθηκε σε μια εποχή που οι Έλληνες γλύπτες της Ελληνιστικής εποχής είχαν ξεπεράσει τα τυποποιημένα, τυπικά σχήματα και άρχισαν να απεικονίζουν τον άνθρωπο με πλήρη ρεαλισμό.
Είναι γεγονός πως ό,τι κάνει ο άνθρωπος, είτε αντλεί έμπνευση από τη φύση είτε προσπαθεί να την ξεπεράσει. Εδώ θα μιλήσουμε για την πρακτική όπου τεχνητά προϊόντα προκύπτουν από φυσιολογικές βιολογικές διαδικασίες, μια τεχνική που ονομάζεται βιομιμητική.
«Τα αληθή και τα δίκαια είναι από τη φύση τους ανώτερα από τα αντίθετά τους» Αριστοτέλης, Ρητορική 1355a 22[1]
Οι ψευδείς ισχυρισμοί σίγουρα δεν είναι σημείο των καιρών μας. Η διάκριση αλήθειας – ψεύδους έχει απασχολήσει την Αριστοτελική σκέψη σε πολλά έργα (Αναλυτικά, Τοπικά, Ρητορική, Μετά τα φυσικά, Περί ψυχής κ.ά.) και αποβαίνει καίριας σημασίας όχι μόνο για την θεμελίωση μιας επιστημονικής θεωρίας αλλά και για την αποφυγή του ψεύδους. Το «κυνήγι της αλήθειας»[2] ή η αναζήτηση της αλήθειας και της φύσης των όντων αποτέλεσε και το αντικείμενο των πρώτων φιλοσόφων[3] και από τότε δεν έπαψε να απασχολεί τη σκέψη όλων όσοι ακολούθησαν. Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι ο Αριστοτέλης επιθυμεί να θέσει σε ορθή βάση τον συλλογισμό και το συμπέρασμα.[4]
Σε μια από τις τελευταίες του πράξεις ως πρόεδρος, ο Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε μια εκτελεστική εντολή για την απαγόρευση οκτώ κινεζικών εφαρμογών λογισμικού, συμπεριλαμβανομένης της Alipay, της μεγαλύτερης εφαρμογής πληρωμών για κινητά στον κόσμο. Οι άνθρωποι στην Κίνα, και όλο και περισσότεροι σε άλλες χώρες, πραγματοποιούν κάθε είδους συναλλαγές μέσω της Alipay και της WeChat Pay (μιας άλλης εφαρμογής που απαγορεύθηκε από την εντολή του Τραμπ), από την πληρωμή λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος έως την αγορά φαγητού από πωλητές του δρόμου και μέχρι τις πολυτελείς μπουτίκ.
Σε μια μικρή μελέτη που τιτλοφορείται " Η αρπαγή του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου", του Αντωνίου Μηλιαράκη,(1841 - 8 Απριλίου 1905), Έλληνα γεωγράφου και ιστορικού. η οποία είχε δημοσιευθεί μετά το θάνατό του στο περιοδικό «ΜΕΛΕΤΗ» στον 6ο τόμο του 1907, βρίσκουμε συναρπαστικές λεπτομέρειες για το ιστορικό της ανεύρεσης του αγάλματος της Αφροδίτης της Μήλου το 1820 και τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν την μεταφορά της θεάς στο μουσείο του Λούβρου, τα οποία συμπληρώνουν τα κατά καιρούς γραφόμενα και εικαζόμενα για τις συνθήκες κάτω απ΄τις οποίες κατέληξε το περίφημο άγαλμα στο γαλλικό μουσείο. Παραθέτουμε τα πλέον ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά:
O απερχόμενος αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν θα είναι ο πρώτος που μποϊκοτάρει την τελετή ορκωμοσίας του διαδόχου του Τζο Μπάιντεν, αλλά η απουσία του από την τελετή θα είναι η πρώτη μετά το 1869. Στην πραγματικότητα πολλές ορκωμοσίες προέδρων στις ΗΠΑ πραγματοποιήθηκαν σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, με κάποιες από αυτές να εξελίσσονται επεισοδιακά.
Ξαφνικά το προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα είχε περικυκλωθεί από στρατεύματα δίχως να υπάρχει τέτοια διαταγή. Στρατιώτες εισβάλλουν στο κτήριο, πλησιάζοντας απειλητικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έντρομος εκείνος, έβγαλε ένα περίστροφο και πριν προλάβει να το γυρίσει εναντίον του ένας αξιωματικός τον αφόπλισε συλλαμβάνοντάς τον. Αρκετά χιλιόμετρα μακρύτερα, απελπισμένος ο πρωθυπουργός της χώρας Αντνάν Μεντερές καταδιωκόταν στην εθνική οδό από αέρα και ξηρά, ώσπου τελικά συνελήφθη στην Κιουτάχεια. Το πρωινό της 27ης Μάιου του 1960 θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου στην Τουρκία. Έκτοτε κάθε δέκα χρόνια οι πόρτες των στρατώνων θα άνοιγαν για να συνετιστεί το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία.
Νέο «Μεγάλο αδελφό» προηγμένης τεχνολογίας, κόστους 6,2 εκατ. ευρώ, που θα έχει τη δυνατότητα να καταγράφει πλέον χιλιάδες τηλεφωνικές επαφές μέσω Viber, Whatsapp, Signal και άλλων διαδικτυακών εφαρμογών αποκτά – όπως αποκαλύπτει «Το Βήμα της Κυριακής» – το επόμενο χρονικό διάστημα η ΕΥΠ. Πρόκειται για σύστημα με τριπλάσιες σχεδόν δυνατότητες και εύρος τηλεφωνικών παρακολουθήσεων από αυτό που χρησιμοποιούσαν μέχρι τώρα οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Το νέο σύστημα θα μπορεί να καταγράφει τις συνομιλίες 1.100 κινητών τηλεφώνων την ίδια χρονική περίοδο, αλλά και να προχωρά σε ταυτόχρονες live ακροάσεις συνομιλιών σε 350 κινητά τηλέφωνα.
Πριν από μισό αιώνα, οι Αθηναίοι το εξυμνούσαν ως ένα από τα πιο σύγχρονα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας. Σήμερα, το πρώην Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εμπορικού Ναυτικού δεν δέχεται ασθενείς. Τακτικότεροι επισκέπτες είναι οι ευφάνταστοι «κυνηγοί» φαντασμάτων. Το εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο απλώνεται σε μία έκταση 119 στρεμμάτων στους πρόποδες της Πεντέλης.
Στην εφημερίδα Financial Times, (κείμενο τηςValerie Hopkins-Laura Pitel) δημοσιεύεται το τρίτο μέρος του αφιερώματος για τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, το οποίο πραγματεύεται την τουρκική ίντριγκα στα Βαλκάνια. Στο άρθρο γίνεται αναφορά στην περίπτωση του Τούρκου πολίτη Harun Celik, ο οποίος είχε συλληφθεί από τις αλβανικές αρχές με την κατηγορία εισόδου στη χώρα με παράνομη βίζα. Απελευθερώθηκε και γύρισε στην Τουρκία όπου τα κρατικά μέσα ενημέρωσης καυχιόνταν ότι η όλη επιχείρηση είχε διεξαχθεί από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
Η λεηλασια και ολοκληρωτικη εν πολλοις καταστροφη της Ηπειρου (τελη Σεπτεμβριου του 167 πΧ), ειναι απο τα πιο μελανα σημεια της Ρωμαικης κατακτησης της Ελλαδας. Πραγματι, μετα την συντριβη των Μακεδονων στην Πυδνα (168) και την υποταγη της Μακεδονιας, ηρθε η υποταγη της Ηπειρου.
Τον Ιανουάριο του 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αποβιβάστηκε στην Καρδαμύλη της Μεσσηνιακής Μάνης. Για περισσότερο από δύο μήνες, ο ιστορικός πύργος του Μούρτζινου μετατράπηκε στη βάση του οπλαρχηγού, καθώς από εκεί οργάνωσε και προετοίμασε το έδαφος για την Επανάσταση.
Στην επαναστατημένη Ελλάδα του 1821, και ιδιαίτερα στον Μοριά, κατέβηκαν πολλοί εθελοντές και πολλά νέα παλικάρια για να πολεμήσουν, και το έπραξαν με ξεχωριστή γενναιότητα. Ο Γεώργιος Θ. Κανδηλάπτης (από την πόλη Κάν[ιν], τη γνωστή Αργυρούπολη του Πόντου ή Γκιουμουσχανέ) γράφει: «Ουχ ήττον και πολλοί νέοι Πόντιοι μέσον Ρωσίας και Ρουμανίας κατήλθον εις την Ελλάδα και επολέμησαν γενναίως εν Ηπείρω και Στερεά Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και οι Λαζαίοι, οι δια τας ανδραγαθίας των αναφερόμενοι εις πολλά σημεία της Ιστορίας του Μπουκεβίλλ»(Αρχείον Πόντου 33, Αθήνα 1975-76).
«Θα συνεχίσω τις ανασκαφές με την πιο μεγάλη θέρμη στο Ναό της Αθηνάς και θα συνεχίσω να πριονίζω τα ανάγλυφα. Είναι μία εργασία που απαιτεί χρόνο… Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να έχουμε το σύνολο της Πανδρόσου εγώ δεν απελπίζομαι για μία από τις Καρυάτιδες». Αυτό γράφει -ανάμεσα σε άλλα- στις 5 Ιανουαρίου 1802, ο Ιταλός ζωγράφος Τζοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι, ο άνθρωπος που συνέβαλε καταλυτικά στην άνευ προηγουμένου βίαιη απόσπαση των Γλυπτών του Παρθενώνα σε μια επιστολή στον εργοδότη του Έλγιν.
Στη διάρκεια του πολέμου, στο λιμάνι της Σμύρνης είχαν αποκλειστεί η θωρακοβάρις «Μουΐν Ζαφέρ» και ένα Τορπιλοβόλο, και στο λιμάνι των Κυδωνιών (Αϊβαλί) η Κανονιοφόρος «Trabzon». Μετά το κατόρθωμα του Βότση, τα σκάφη αυτά ήταν συνεχώς στο μυαλό των Κυβερνητών των άλλων Τορπιλοβόλων μας. Η κακοκαιρία της 9ης Νοεμβρίου σκόρπισε τα μικρά πλοία που έφευγαν από τη Λέσβο σε διάφορα αγκυροβόλια. Το Τορπιλοβόλο «14» με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Νικόλαο Αργυρόπουλο, παλαιό Μακεδονομάχο, είχε καταφύγει στον Όρμο της Πέτρας. Το Αϊβαλί δεν ήταν μακριά …
Η επιτύμβια στήλη από τη Νικομήδεια της Βιθυνίας της ύστερης ελληνιστικής εποχής που σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου (με αριθμό καταλόγου Ma4498) κρύβει μια συγκινητική μα συνάμα και τραγική ιστορία.
Μετά από ώρες συγκρούσεων, τα απίστευτα επεισόδια που σημειώθηκαν στην Ουάσιγκτον και μέσα στο Καπιτώλιο, έλαβαν τέλος, ωστόσο το βράδυ της Τετάρτης γράφτηκε ακόμα μία «μαύρη» σελίδα στην Ιστορία. Λίγο πριν τη 1 το βράδυ (ώρα Ελλάδας), ο εκπρόσωπος των στρατιωτικών δυνάμεων που επενέβησαν στο Καπιτώλιο για την εκκένωση από τους εισβολείς, δήλωσε πως είναι ασφαλές.
Σεκιουριτάτε ήταν το όνομα με το οποίο ήταν γνωστή η διαβόητη Κρατική Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρουμανίας. Η Σεκιουριτάτε ιδρύθηκε στις 30 Αυγούστου 1948 με σκοπό να υπερασπίζεται τις δημοκρατικές κατακτήσεις και να εγγυάται την ασφάλεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ρουμανίας, έναντι εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Το 1951 ανέλαβε τη συστηματική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Άρχισε να παρακολουθεί πολίτες, να τους αρνείται το δικαίωμα της ελευθερίας λόγου και να λογοκρίνει τον Τύπο.
Οι τουρκικές θηριωδίες, η βαρβαρότητα του τουρκικού κατοχικού στρατού, που προέλαυνε το καλοκαίρι του 1974 καταγράφονται σε έκθεση Ευρωπαϊκής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η έκθεση οριστικοποιήθηκε στις 10 Ιουλίου 1976 και περιλαμβάνει μαρτυρίες αλλά και στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν τις τουρκικές ωμότητες.
Μετά την Άλωση της Πόλης το 1453 ο Μωάμεθ Β’ συνέχισε την επεκτατική του πολιτική. Το 1460 ο Τούρκος σουλτάνος έστειλε πρεσβεία στον Βλάχο ηγεμόνα Βλαντ Ντρακιούλ ζητώντας την καταβολή φόρου υποτέλειας που όφειλε από το 1459. Σε απάντηση ο Βλαντ σκότωσε τους Τούρκους απεσταλμένους.
Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν την ευτυχία; Ένας τρόπος να προσεγγίσει κάποιος αυτό το ερώτημα είναι να αναρωτηθεί αν τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα βασικά συστατικά της ευτυχίας – και δεν υπάρχει πιο ισχυρό συστατικό που να έχει μελετηθεί περισσότερο από τη συμβολή των κοινωνικών σχέσεων στην ευτυχία. Όμως ακόμα και για αυτό το ερώτημα, δηλαδή για το κατά πόσο σχετίζεται το χρήμα με τις κοινωνικές σχέσεις δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση. Δυο νέες έρευνες προσφέρουν αντικρουόμενες ενδείξεις. Η μια θέλει τους περισσότερο εύπορους να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στις κοινωνικές συναναστροφές και η άλλη αφήνει να εννοηθεί ότι οι πλούσιοι αισθάνονται λιγότερη μοναξιά. Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;
