Ένα ιστορικό οδοιπορικό στα μικρασιατικά παράλια

Μάριον Τζόουνς, μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού

Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στον αθλητισμό. Σε ηλικία 19 ετών κατέκτησε το κολεγιακό πρωτάθλημα μπάσκετ με το πανεπιστήμιό της. Οταν ήταν 13 χρόνων, έτρεχε τα 100 μέτρα σε 13 δευτερόλεπτα και τα 400 σε 59 δευτερόλεπτα. «Σίφουνας». Όταν άρχισε να τρέχει στους Παναμερικανικούς και στα διεθνή πρωταθλήματα, έδειξε ότι θα ήταν η διάδοχος της απόλυτης σπρίντερ, Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ. Το πίστευε και η ίδια.

Οι διωγμοί των Ποντίων βάσει των Αυστροουγγρικών αρχείων

Γράφει ο Πολυχρόνης Κ. Ενεπεκίδης, από το περιοδικό Ελλοπία τ. 8, Χειμώνας 1991-1992, σελ. 44-47

Ήρθα άπό την Βιέννη, — άλλά δέν πρόκειται νά σας μιλήσω γιά μουσική. “Η μάλλον ναί! Γιατί ή γιγαντιαία ιστορική τοιχογραφία πού θέλω νά σάς δείξω είναι και μιά ήρωϊκή συμφωνία, άφοϋ μάς άναστατώνει άκόμη και τώρα έγγίζοντας τά πιό γνήσια στρώματα τοϋ άνθρώπου. Συχνά σταματούμε βουβοί και μπερδεμένοι στήν σκέψι μπροστά σέ ό,τι συνέβη, σέ ό,τι μάς κόβει άκόμη άπό τόν φόβο τήν άνάσα. Είναι πράγματι μιά ήρωϊκή συμφωνία, γραμμένη μέ αίμα των προγόνων μας πού θυσιάστηκαν και μέ τά δάκρυα έκείνων πού έμειναν πίσω, κάπου στήν Ελλάδα. Και ό,τι περίσσεψε είναι έγγραφα — τά έγγραφα ξένων άρχείων. Γι’ αύτά θέλω νά σάς μιλήσω. Θά υποφέρουμε βέβαια άπό τήν άνάμνησι, άλλά θά άποζημιωθούμε ίσως μέ τήν διαπίστωση ότι θά μάθουμε νεώτερα, κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες. Περισσότερο φώς στήν ιστορία μας δέν μπορεί νά κάνει κακό — τουλάχιστον σέ όσους πιστεύουν στήν πρόοδο και στήν έλευθερία.

Πώς ο Γαλαξίας μας σχημάτισε την σπειροειδή μορφή του;

Ένα ερώτημα που από πολύ καιρό έχει προβληματίσει τους επιστήμονες είναι πώς διαμόρφωσε ο Γαλαξίας μας αυτή την κομψή σπειροειδή μορφή που έχει, με τους μεγάλους βραχίονες. Η Ένωση Πανεπιστημίων για την Διαστημική Έρευνα (USRA) ανακοίνωσε, με δελτίο τύπου στις 13 Δεκεμβρίου 2019, ότι νέες παρατηρήσεις από έναν άλλο γαλαξία έριξαν φως για το πώς γαλαξίες με σπειροειδές σχήμα όπως ο δικός μας πήραν αυτή τη χαρακτηριστική μορφή τους.

Κύπρος, 23 Ιουλίου 1974: Η ηρωική μάχη του Στυλιανού Καλμπουρτζή και των Πυροβολητών

Η μάχη της 23.7.1974 έξω από το χωριό Συγχαρί, στο ορεινό πέρασμα του Μπέλλα Παϊς, ήταν μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία, κατά την οποία στρατιώτες του Πυροβολικού αντιμετώπισαν σώμα με σώμα τις Ειδικές Δυνάμεις του αντιπάλου. Υπό την ηγεσία του Θεσσαλονικέως Διοικητού τους οι Κύπριοι πυροβολητές πολέμησαν με πείσμα εναντίον Τούρκικών δυνάμεων Πεζικού και Καταδρομέων. Δεν παρέδωσαν τα πυροβόλα τους, αλλά θυσιάσθηκαν επάνω σ’ αυτά. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι είχαν παραβιάσει την εκεχειρία που συμφωνήθηκε το απόγευμα της 22.7.1974, δύο ημέρες μετά την εισβολή της 20.7.1974.

«Λίστες θανάτου» στην Ευρώπη από τους Γκρίζους Λύκους του Ερντογάν

Η Λάλε Γκιουλ είναι το νέο αστέρι της ολλανδικής λογοτεχνίας. Γεννημένη στο Αμστερνταμ πριν 23 χρόνια, Ολλανδέζα, αλλά  τουρκικής καταγωγής, η Λάλε κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Πρόκειται να ζήσω». Ένα βιβλίο που ήδη έχει γίνει best seller έχοντας πουλήσει 130.000 αντίτυπα. Κι όμως! Αντί να χαίρεται την επιτυχία της, η Λάλε αναγκάζεται να ζει κρυμμένη, καθώς δέχεται απειλές για τη ζωή της. Αιτία; Μα το βιβλίο της! Ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που μιλάει  για την καταπιεστική παιδική της ηλικία στην αυστηρή τουρκο-ισλαμική κοινότητα στο  δυτικό Άμστερνταμ.

Φύλακες πιάστηκαν στα χέρια με Γερμανούς στρατιώτες στην Ακρόπολη για να αποτρέψουν κλοπή κιονόκρανου από το Ερεχθείο

Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα το 1941, βρήκαν τα αρχαιολογικά μουσεία άδεια. Αυτό τους ενόχλησε  και με έγγραφο τους άσκησαν πιέσεις στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου και ο αρμόδιος υπουργός  στις 27-8-1941 ανέλαβε να τους  καθησυχάσει με διάφορες δικαιολογίες, όπως, «το Έθνος μας το απειλεί ο λιμός και δεν μπορεί να ανασυστήσει τα μουσεία» και ότι, «τα φιλάρχαια και καλλιτεχνικά συναισθήματα των Ελλήνων δεν είναι ζωηρά, εφόσον πεινά» και ότι  «η απόκρυψη και η συγκάλυψη των αρχαίων, καλό είναι να διατηρηθεί…»