Ο Άνθρωπος, ο χρόνος και τα ρολόγια, σύμφωνα με τον Ernst Jünger

Αν σταματήσουμε για μια στιγμή για να σκεφτούμε ποια χειρονομία επαναλαμβάνουμε τις περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια της κοινής μας ημέρας, σύντομα θα αναγνωρίσουμε ότι είναι η χειρονομία κοιτάζοντας το ρολόι. Μια χειρονομία τόσο προφανής, πλέον ενστικτώδης, που σχεδόν σαν φυσιολογική λειτουργία συνοδεύει την ύπαρξή μας, που μοιάζει αδύνατο να φανταστούμε μια ζωή χωρίς ρολόι. Ο χρόνος, σωστά πιστεύουμε, είναι ο υπέρτατος και ανελέητος κριτής της ζωής μας: πώς θα μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς να τον μετράμε, χωρίς να τον έχουμε συνεχώς υπό έλεγχο; Και τι καλύτερο εργαλείο από τα ολοένα και πιο ακριβή και εξελιγμένα ρολόγια μας; Ωστόσο, αν το καλοσκεφτούμε, ακόμη και το μυαλό μας που έχει πλέον συνηθίσει στο χτύπημα και τις επιδείξεις αυτών των αναντικατάστατων συντρόφων της ζωής μας, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι στην πραγματικότητα υπήρξαν ολόκληρες ιστορικές εποχές, μεγάλοι πολιτισμοί που εναλλάσσονταν στο χρόνο και στο χώρο, στους οποίους κανείς δεν φορούσε ρολόι.