17 Σεπτεμβρίου 1822. Το Εκτελεστικό, μετά από πρόταση των Χιλιάρχων και των Καπεταναίων της περιοχής, ορίζει το Γεώργιο Βαρνακιώτη Στρατηγό της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης, οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821, κατάγονταν από παλιά οικογένεια αρματολών. Ήταν έγγονος του αρματολού Γιάννου Βαρνακιώτη, που μετά την αποτυχία της επανάστασης του Ορλώφ (1770 – 74) είχε καταφύγει στη Ρωσία, και γιος του Νικολού Βαρνακιώτη.
Στους πεσόντες κατά τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-41 συγκαταλέγεται ο Γιώργος Σαραντάρης, ο σημαντικός αυτός ποιητής και στοχαστής της δεκαετίας του 1930. Δεν πέθανε στα βουνά της Πίνδου, όπως άλλοι συστρατιώτες του. Από τις κακουχίες, βαριά άρρωστος, μεταφέρθηκε πρώτα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων και μετά στην Αθήνα, όπου και απεβίωσε, στις 25 Φεβρουαρίου 1941, σε ηλικία 33 ετών.
Περίπου 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χαλκίδας βρίσκονται τα ερείπια της μικρής αρχαίας πόλης της Ανθηδόνας που σημαίνει «ανθισμένη πόλη». Ο Όμηρος την περιέγραφε ως την πιο απομακρυσμένη πόλη των Βοιωτών. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία από εκεί ξεκίνησαν οχτώ τριήρεις για τον Τρωϊκό πόλεμο.
Αν υπάρχει μία χώρα με την οποία οι Έλληνες αισθανόμαστε κοντά, αυτή είναι η Ιταλία. Και δεν είναι η γεωγραφική θέση αυτή που μας φέρνει πιο κοντά. Είναι και τα πρόσωπα, η όψη μας, είναι αυτό το «una fiaccia, una razza», το «ούνα φάτσα ούνα ράτσα» που έχουν πει οι Ιταλοί για εμάς. Η εξωτερική ομοιότητα που έχουμε, οι ομοιότητες στο DNΑ των δύο λαών. Δύο λαοί που παραμένουν κοντά και συνυπάρχουν άψογα.
Η Πενθεσίλεια, μία από τις βασίλισσες των Αμαζόνων, ήταν σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία κόρη του θεού του πολέμου, του Άρη και της Οτρήρης. Η ιστορία της, ξεχωρίζει για την τόλμη της στο πεδίο της μάχης και για τον τραγικό της θάνατο στα χέρια του Αχιλλέα. Υπήρξε βασίλισσα του μυθικού λαού των Αμαζόνων, δηλαδή των πολεμιστριών που λέγεται ότι έκοβαν το ένα τους στήθος ώστε να μεταφέρουν και να χειρίζονται πιο εύκολα τα τόξα τους.
Ο Νίκος Καπετανίδης γεννήθηκε το 1889 στη Ριζούντα της Τραπεζούντας και σπούδασε στο περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας(1), από το οποίο αποφοίτησε το 1905. Εργάστηκε στην τράπεζα των αδελφών Φωστηρόπουλων ενώ ταυτόχρονα ασχολούταν και με τη δημοσιογραφία.
Η Google ανακοίνωσε χθες τη διάθεση του πιο ικανού, ως σήμερα, μοντέλου του Bard, με σειρά από νέες λειτουργίες, όπως η ενσωμάτωσή του σε υπηρεσίες και εφαρμογές της Google. Μεταξύ άλλων, επεκτείνεται και η πρόσβασή του σε λειτουργίες που είναι διαθέσιμες στα αγγλικά, σε επιπλέον γλώσσες. Μέσω του Bard οι χρήστες μπορούν να συντάξουν μια καταχώριση για μια διαδικτυακή αγορά, να εξηγήσουν ένα επιστημονικό ζήτημα στα παιδιά τους, και άλλα πολλά.
Η βιομηχανική επανάσταση, όπως την ορίζει ο E. Hobsbawm, δεν συνέβη ποτέ στην Ελλάδα. Η ανεξαρτησία της Ελλάδας δεν σήμανε και τη συγκρότηση ενιαίας εθνικής οικονομίας. Την κατάτμηση του οικονομικού χώρου (Αιγαίο, ορεινή Στερεά, Δυτική Ελλάδα) συντηρεί ο ποσοτικά κυρίαρχος γεωργικός τομέας. Η διαθεσιμότητα προσιτής γεωργικής γης συνεπάγεται τη μη διαθεσιμότητα εργατικής δύναμης.
Συνεπαρμένοι από την ερωτική πράξη του ιερού γάμου ο Διόνυσος και η Αριάδνη, η πανέμορφη κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, ξεκουράζονται πάνω σε έναν βράχο. Ο νεαρός θεός είναι γυμνός, έχει το δεξί χέρι στο κεφάλι του, το δεξί του πόδι ακουμπά στον μηρό της Αριάδνης και δίπλα του στέκεται ένας πάνθηρας. Η Αριάδνη ανασηκώνει το νυφικό της πέπλο για να αποκαλύψει το όμορφο πρόσωπό της με το αλαβάστρινo δέρμα.
Γυάλινα δοχεία μικρού μεγέθους και πορσελάνινο βαζάκι αλοιφών που φέρει την επιγραφή «Farmacie A. Louros, St. Theodore Athenes».
Ένα φαρμακείο των αρχών του 20ου αι εντόπισε η αρχαιολογική σκαπάνη στον υπό κατασκευή σταθμό των Εξαρχείων, της νέας γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας.
Ο Μαραθώνιος των τρίτων Ολυμπιακών αγώνων εξελίχθηκε στην απόλυτη φαρσοκωμωδία. Ο πρώτος που τερμάτισε χρησιμοποίησε αυτοκίνητο, ο νικητής ντοπαριζόταν κατά τη διάρκεια του αγώνα, σκυλιά κυνήγησαν έναν από τους προπορευόμενους και ένας Κουβανός έκανε τα πάντα λάθος και βγήκε 4ος.
Από τον Πόντο στην Ήπειρο, από τη μια πλευρά του ελληνισμού στην άλλη θα βρεθεί ο Πόντιος ιεράρχης Φώτιος Καλπίδης. Ως μητροπολίτης Κορυτσάς θα κρατήσει ψηλά τη φλόγα της πίστης αλλά και το λάβαρο του εθνικού αγώνα. Συμπαραστάτης του καταπιεζόμενου ποιμνίου του από Αλβανούς, Βουλγάρους και Ρουμάνους κομιτατζήδες, ο Φώτιος έπεσε στις επάλξεις του καθήκοντος από τις σφαίρες των δολοφόνων, για να ξεσηκώσει τότε ο θάνατός του τον ελληνισμό. Το ποιος ήταν ο Φώτιος Καλπίδης, θα σας εξιστορήσουμε ευθύς αμέσως.
Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε που η Europa Nostra συμπεριέλαβε το ιστορικό Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου στη λίστα με τα πολιτιστικά μνημεία που βρίσκονται σε κίνδυνο. Το μεγαλύτερο ξύλινο μνημείο της Ευρώπης που «κλείνει» μέσα στους πέντε ορόφους του ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης, στέκει στην κορυφή του λόφου της Πριγκήπου, «τραυματισμένο» από τον χρόνο. Σε αυτό το εμβληματικό κτίριο που αγναντεύει τη θάλασσα του Μαρμαρά, χιλιάδες παιδιά, κυρίως ορφανά, βρήκαν για πολλές δεκαετίες (1903-1964), στέγη και μόρφωση.
Χιλιάδες τόμοι έχουν γραφτεί για τους νόμους που μετέτρεψαν την αρχαία Σπάρτη σε μια απολύτως στρατοκρατούμενη, βαθύτατα συντηρητική και θεσμικά ακίνητη κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι για κάμποσους αιώνες η Σπάρτη παρέμεινε σχεδόν ανεπηρέαστη από τις έξωθεν επιδράσεις, σαν να επρόκειτο για ένα απομακρυσμένο νησί στη μέση του ωκεανού. Ακόμα και σήμερα, τα ιδιαίτερα κομμάτια αυτού του ιδιόρρυθμου νομικού και θεσμικού πλαισίου συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν.
Σομαλός θερμαστής, ενώ προσεύχεται, επί του Αβέρωφ (αρχείο θωρηκτού Γ. Αβέρωφ)
Όπως είναι γνωστό, το «Αβέρωφ» κατάφερε τον Απρίλιο του 1941 να αποπλεύσει από την Ελλάδα και να μεταβεί με τα υπόλοιπα πλοία του Στόλου στη Μέση Ανατολή, χάρη στην πρωτοβουλία των αξιωματικών και του πληρώματός του, παρόλο που η ηγεσία του Ναυτικού είχε αποφασίσει την τιμητική του βύθιση, καθόσον είχε θεωρηθεί ότι λόγω παλαιότητας δεν θα μπορούσε να συνεισφέρει στον πόλεμο.
Μία σειρά από εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από το σταλινικό καθεστώς στην τέως Σοβιετική Ένωση έγινε το 1937 – 1938. Επρόκειτο για μαζικές συλλήψεις περισσότερων από 260.000 ατόμων προερχομένων από διάφορες μειονότητες που ζούσαν στην αχανή ΕΣΣΔ. Οι πιο πολλοί από αυτούς εκτελέστηκαν, ενώ χιλιάδες άλλοι στάλθηκαν σε στρατόπεδα για 8 – 10 χρόνια, όπου βέβαια ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες. Ανάμεσά τους ήταν και χιλιάδες Έλληνες που ζούσαν στην ΕΣΣΔ τότε.
Η γλώσσα των αρχαίων Θεσσαλών ανήκε στην αιολική διάλεκτο. Την αιολική ομιλούσαν οι κάτοικοι της ανατολικής Θεσσαλίας, ενώ στη δυτική είχαν προστεθεί διάφοροι τύποι της δωρικής διαλέκτου. Έτσι έχουμε διαφορετικά γλωσσικά ιδιώματα. Οι κάτοικοι των πεδινών περιοχών των Τρικάλων και της Καρδίτσας ως καραγκούνηδες μιλούσαν ένα γλωσσικό ιδίωμα που ανήκει στις «βόρειες Νεοελληνικές διαλέκτους και χαρακτηριζόταν από ποικιλία ιδιωματικών στοιχείων.
