CECOT: Η φυλακή που άλλαξε την ιστορία του Ελ Σαλβαδόρ
Δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι υπό συνθήκες απόλυτου ελέγχου. Μέσα σε δύο χρόνια η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ έχει συλλάβει περίπου του 2% του πληθυσμού.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν την βραχογραφία ενός ζώου πριν από τουλάχιστον 200 χρόνια στη Νότια Αφρική που μπορεί να ταιριάζει με απολιθώματα που βρέθηκαν στην περιοχή. Στην βραχογραφία το πλάσμα απεικονίζεται μακρύ και λεπτό, γι' αυτό και ο βραχώδης πίνακας ονομάζεται το «Κερασφόρο Φίδι». Αλλά ο Benoit, ο οποίος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Witwatersrand στη Νότια Αφρική, έχει διαφορετική άποψη. Λέει ότι το ζώο μοιάζει με δικυνόδοντα - έναν τετράποδο, άδοντο και χαυλιόδοντα πρόγονο των σημερινών θηλαστικών, του οποίου τα απολιθώματα είναι άφθονα και εμφανή στη λεκάνη Karoo.
Mετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάδρου το 323 π.Χ, η αχανής αυτοκρατορία του μετατράπηκε σε πεδίο σύγκρουσης των φιλόδοξων στρατηγών του, με τους νόμιμους διαδόχους να παρακολουθούν ανήμποροι, όμηροι ουσιαστικά των ισχυρών πολέμαρχων που έλεγχαν τις επαρχίες και τον στρατό. Ισχυρότερος όλων είχε αναδειχθεί ο ικανότατος Αντίγονος ο Κύκλωψ ή Μονόφθαλμος. Βετεράνος στρατηγός της γενιάς του Φιλίππου Β’, με πολλές μάχες στο ενεργητικό του, επιβλητικό παράστημα και μεγάλη φιλοδοξία παρά την ήδη προχωρημένη ηλικία του, κατάφερε να κυριαρχήσει στην Ασία και να συγκεντρώσει αμύθητο πλούτο και ένα πανίσχυρο στράτευμα Μακεδόνων, αλλά και μισθοφόρων που συνέρρεαν στις τάξεις του δελεασμένοι από τους θησαυρούς των περσικών θησαυροφυλακίων που είχε υπό τον έλεγχό του. Ανήσυχοι λόγω της υπέρμετρης δύναμης που είχε συγκεντρώσει, οι άλλοι ισχυροί πολέμαρχοι, ο Κάσσανδρος στην Μακεδονία, ο Πτολεμαίος στην Αίγυπτο και ο Λυσίμαχος στην Θράκη συνασπίστηκαν και αξίωσαν ισότιμο μερίδιο στις επαρχίες, το στράτευμα και τα πλούτη που είχε υπό τον έλεγχό του ο Αντίγονος. Σε απάντηση αυτός επιτέθηκε στην Συροπαλαιστίνη που έλεγχε ο Πτολεμαίος το 314 π.Χ και ξεκίνησε την πολιορκία της Τύρου. Ο Τρίτος Πόλεμος των Διαδόχων ήταν γεγονός.
Στο διάσημο δοκίμιό του The Unreasonable Effectiveness of Mathematics in the Natural Sciences , ο βραβευμένος με Νόμπελ (1963) φυσικός Eugene Wigner έγραψε ότι η αντιστοιχία μεταξύ των καθαρών μαθηματικών και του φυσικού κόσμου ήταν «κάτι που συνορεύει με το μυστηριώδες». «Δεν υπάρχει», είπε, «καμία λογική εξήγηση γι’ αυτό».