Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς όλων των εποχών με τα έργα του να έχουν μεταφραστεί σε εκατοντάδες γλώσσες. Επισκέφθηκε την Ελλάδα, όταν ήταν 23 ετών, τυχαία, αλλά έμεινε τρεις εβδομάδες παραπάνω από ότι υπολόγιζε. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε τον Απρίλιο του 1877, όταν ο λογοτέχνης ήταν 23 ετών και φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
To επίσημο έγγραφο της απόφασης για την κατάργηση της δουλείας σώζεται σήμερα στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, στη Βιβλιοθήκη της Βουλής
Στις 25 Φεβρουαρίου 1822 καταργήθηκε η δουλεία στην Ελλάδα. Την ιστορική απόφαση είχε λάβει πριν από λίγες ημέρες η Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου, όταν ψήφισε και το προσωρινό πολίτευμα της χώρας. Ήταν μια πρωτοποριακή πολιτική επιλογή για την εποχή, δεδομένου ότι οι υπόλοιπες χώρες συνέχιζαν να διατηρούν το δουλοκτητικό καθεστώς στις αποικίες που ήλεγχαν.
200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 και 150 χρόνια μετά τη δημιουργία της Βουλγαρικής Εξαρχίας στην Κωνσταντινούπολη (1870), η οποία δημιούργησε το Μακεδονικό ζήτημα (την επανάσταση του 1878, τον Μακεδονικό Αγώνα 1904-1908 και τους Βαλκανικούς πολέμους), και ακόμα η επαναστατική δράση στη Μακεδονία το 1821 είναι ως ένα βαθμό άγνωστη στην Ελλάδα. Εκτός λοιπόν από τη Μολδοβλαχία, την Πελοπόνησο και τη Ρούμελη, επαναστατικό κίνημα ξέσπασε ταυτόχρονα και στη Μακεδονία.
Ο Γάλλος φιλόλογος, ιστορικός και λαογράφος Κλοντ Φοριέλ (1772-1844) είναι εκ των μεγίστων φιλελλήνων, που ανέδειξε η Επανάσταση του 1821. Άγνωστος στους πολλούς Έλληνες ήταν ο πρώτος, που το 1824, όταν ο απελευθερωτικός μας αγώνας ήταν σε κρίσιμη φάση, που εξέδωσε στο Παρίσι και στις εκδόσεις Didot συλλογή Ελληνικών δημοτικών τραγουδιών. Αποτέλεσμα ήταν να φουντώσει ο φιλελληνισμός στη Γαλλία και στους λογοτεχνικούς κύκλους ολόκληρης της Ευρώπης. Ο Φοριέλ ήταν επίσης εκ των πρώτων, που μίλησε για τη συνέχεια του Ελληνικού Έθνους, πολύ πριν από τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο και τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο.
Υπάρχουν κάποια άτομα που η Ιστορία τα έχει παραμερίσει. Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι ο Γιάννης Γκούρας. Ένας ήρωας του 1821, που μία πράξη του για την οποία δεν είμαστε και απόλυτα βέβαιοι, τον καταδίκασε στο να μην πάρει τη δόξα των άλλων πολεμιστών. Όπως θα δούμε παρακάτω, άνθρωποι δικοί του δολοφόνησαν έναν άλλο μεγάλο ήρωα της Παλιγγενεσίας τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε πει για τον εαυτό του: «Όταν θέλω γίνομαι άγγελος, και όταν θέλω πάλε γίνομαι διάβολος». Είναι αλήθεια ότι αυτό ισχύει για όλους μας! Γι’ αυτό και καλός άνθρωπος είναι αυτός στον οποίο υπερτερούν τα θετικά στοιχεία έναντι των κακών που απαραίτητα συνυπάρχουν σε όλους μας. Στο ερώτημα που θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τον Γκούρα, η απάντηση θα ήταν ότι όσο και αν καταδικάζουμε σαν αποτρόπαια μια τέτοια πράξη που φέρεται ότι διέπραξε, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο Γκούρας υπήρξε μεγάλος εθνικός ήρωας και βασικός παράγοντας της Ελληνικής Επαναστάσεως.
Στην εφημερίδα Journal du Dimanche δημοσιεύεται δισέλιδο άρθρο της LAURE MARCHAND , με τίτλο: «Τα βαθιά μυστικά του Τούρκου πρέσβη». Αναφέρει, μεταξύ άλλων: Ο Ismail Hakki Musa, ο οποίος εγκατέλειψε χθες το αξίωμά του στο Παρίσι, είναι ύποπτος σε δικαστικό έγγραφο του Βελγίου ότι ήταν ο «συντονιστής» δολοφόνων που αποστέλλονται από τις μυστικές υπηρεσίες της Άγκυρας. Αυτό αναβιώνει τις υποψίες σχετικά με το ρόλο των Τούρκων πρακτόρων στη δολοφονία τριών ακτιβιστριών κουρδικής καταγωγής, το 2013 στη Γαλλία, την οποία η δικαιοσύνη εξακολουθεί να ερευνά παρά τον θάνατο του κύριου ύποπτου.
