Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως 85 τάφους στην επαρχία Σοχάγκ, όπως ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου. Πρόκειται για τάφους που χρονολογούνται από την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου της Αιγύπτου πριν από περίπου 4.500 χρόνια, μέχρι τη Δυναστεία των Πτολεμαίων που κυβέρνησε από το 305 π.Χ. μέχρι το 30 π.Χ.
Ο Θανάσης του... πανιού και ο Θανάσης της πραγματικότητας. Έμοιαζαν τελικά αυτοί οι δύο; Την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνο ο ίδιος. Όταν έφυγε στις 2 Μαΐου του 2011 άφησε πίσω του ένα έργο που δίνει απαντήσει μόνο για τον πρώτο Θανάση, εκείνον που μόνιμα έτρεχε, δεχόταν τις καρπαζιές της ζωής με χαμόγελο, χάριζε γέλιο και ενίοτε προβλημάτιζε. Για τον δεύτερο, τον Θανάση της πραγματικότητας, πρέπει κανείς να ψάξει πιο βαθιά. Να πάει πίσω στην περίοδο που έδινε συνεντεύξεις καθώς το τελευταίο διάστημα της ζωής του είχε επιλέξει να μην μιλάει δημόσια. Μέσα από τα δικά του λόγια αποκρυπτογραφείται ο πραγματικός Θανάσης, εκείνος που θεωρούσε ότι «δεν έχει κανέναν ταλέντο αλλά μόνο φάτσα», που στιγματίστηκε από μια οικονομική καταστροφή και αγάπησε τον κινηματογράφο όσο λίγοι.
Όλοι μπορούμε να εκτιμήσουμε τις πράξεις καλοσύνης. Αλλά όταν πρόκειται να εξηγήσουμε γιατί τις κάνουμε, συχνά υποστηρίζουμε μία από τις δύο ακόλουθες ακραίες θέσεις. Κάποιοι πιστεύουμε ότι η καλοσύνη είναι κάτι εντελώς ανιδιοτελές που κάνουμε με αγάπη και φροντίδα, ενώ άλλοι πιστεύουμε ότι πρόκειται απλώς για ένα εργαλείο που χρησιμοποιούμε επιδέξια για να γίνουμε πιο δημοφιλείς και να κερδίσουμε από την πράξη μας.
Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας ήταν η χρηματοδότηση της. Η Ελληνική οικονομία έβγαινε ήδη τραυματισμένη από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, καθώς η παραγωγή της είχε μειωθεί λόγω της εμπόλεμης κατάστασης και των ανωμαλιών που είχαν δημιουργηθεί από τον διχασμό του Ελληνικού κράτους. Ακόμα και όταν τη διακυβέρνηση ανέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι «Φιλελεύθεροι» μετά την ενοποίηση του διχασμένου κράτους το 1917, η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα, καθώς οι Σύμμαχοι καθυστερούσαν τις πιστώσεις που είχαν υποσχεθεί, ενώ τελικώς η Ελλάδα εκταμίευσε μόνο 239 εκατομμύρια φράγκα από ένα ποσό 10πλάσιο που της είχαν υποσχεθεί.
