Στην έως τώρα, περιορισμένη γνώση που έχουμε για το Σύμπαν, η Γη είναι ο μόνος πλανήτης που διαθέτει ηπείρους. Το πώς σχηματίστηκαν και εξελίχθηκαν δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά ξέρουμε πως κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν, όλες οι ήπειροι ήταν συγκεντρωμένες σε ένα σημείο, σε μία ενιαία μάζα ξηράς γνωστή ως Παγγαία. Τι προκάλεσε όμως τη διάσπασή τους για να δημιουργήσουν τον παγκόσμιο χάρτη που γνωρίζουμε σήμερα;
Κατά το 13ο αιώνα πΧ, η επεκτατική πολιτική της Αιγύπτου σε βάρος των γειτόνων της, θα την έφερνε αντιμέτωπη με την άλλη υπερδύναμη της εποχής που ήταν η πανίσχυρη αυτοκρατορία των Χετταίων. Και οι δύο υπερδυνάμεις αναζητούσαν την καθοριστική μάχη που θα έλυνε για πάντα τις εδαφικές διαφωνίες τους στη περιοχή της σημερινής Συρίας. Η σύγκρουση θα λάμβανε χώρα κοντά στην αρχαία πόλη Καντές το καλοκαίρι του 1274 πΧ.
Αν κάποιος σκεφτεί τους «εξερευνητές» στην ανθρώπινη ιστορία θα του έρθει σίγουρα στο μυαλό σίγουρα ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος και άλλοι ναυτικοί που έζησαν την περίοδο που τα βασίλεια της Ευρώπης οργάνωναν τις πρώτες αποστολές στον Νέο Κόσμο. Ωστόσο, πολύ πριν ο Κολόμβος ανακαλύψει την Αμερική το 1492 άλλοι γενναίοι εξερευνητές κατάφεραν να φτάσουν σε αχαρτογράφητες περιοχές και να ανακαλύψουν πριν από οποιονδήποτε άλλο τι υπάρχει… εκεί έξω!
του Παύλου Καστανά, δημιουργού καναλιού Astronio
Τον περασμένο Νοέμβριο ο μεγάλος δάσκαλος και φίλος Διονύσης Σιμόπουλος μου ζήτησε να γράψω ένα άρθρο σχετικά με το παρόν και το μέλλον της επικοινωνίας της επιστήμης, ώστε να συμπεριληφθεί στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο “Μαρτυρίες – Το αλάτι μιας ζωής”. Επιτρέψτε μου, με αφορμή τη θλιβερή του απώλεια στις 7 Αυγούστου, να το μοιραστώ μαζί σας και να το αφιερώσω στη μνήμη του…
Πριν από περίπου 40 χρόνια πήρε τη μεγάλη απόφαση να φυτεύει ένα δέντρο κάθε μέρα και κατάφερε να δημιουργήσει στο Ασάμ της Ινδίας ένα δάσος μεγαλύτερο από το Central Park της Νέας Υόρκης.
