Εκμετάλλευση και κόστος 53 ευρώ για μια τσάντα Dior που πωλείται 2.600 ευρώ
Οι άθλιες συνθήκες των εργαζομένων και το πενιχρό κόστος πίσω από τις πανάκριβες τσάντες των πολυτελών οίκων μόδας.
«Όταν παραμέρισαν τα κύματα του Αιγαίου κι άρχισαν ν’ αναδύονται απ’ το βυθό τα νερά της Λέσβου υγρά, στιλπνά και γαλήνια, τα κύματα είδαν ξαφνιασμένα το νησί, το νέο τους φίλο… Ας πάμε το μήνυμα στην πιο κοντινή γη, στη γη της Αιολίδας. Ας της πούμε για το νησί, τη νέα γη που έδεσε το φως με τη γαλήνη, για τη γραμμή και την κίνησή του που είναι τόσο ήμερη σα να έχει μέσα της τη σιωπή, ας της πούμε για το θαύμα του Αιγαίου!..»
απόσπασμα από την «Αιολική γη» του Ηλία Βενέζη, 1943.
Στον μύθο του Προμηθέα και του Επιμηθέα που μας διηγείται ο σοφιστής Πρωταγόρας στον ομώνυμο διάλογο του Πλάτωνα, ο Επιμηθέας που ανέλαβε να μοιράσει όλα τα χαρακτηριστικά και τα προτερήματα στους ζωντανούς οργανισμούς κατά τη δημιουργία του κόσμου δώρισε αφειδώς σε όλα τα ζώα αυτά που χρειάζονταν για την επιβίωσή τους. Τελευταίον όμως άφησε τον άνθρωπο και πλέον δεν του είχε μείνει τίποτα για να του δώσει. Έτσι, ο άνθρωπος έμεινε γυμνός και αδύναμος να αντιμετωπίσει τα στοιχεία της φύσης και ο Προμηθέας ανέλαβε να αποκαταστήσει αυτήν την αδικία δίνοντας στους ανθρώπους τη φωτιά.
Η αρπαγή της γης ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στην Αθήνα του έβδομου π.Χ. αιώνα. Στα δικαστήρια, κέρδιζε όποιος είχε χρήματα να δωροδοκήσει τους δικαστές. Η προμήθεια έδινε κι έπαιρνε κι είχε ημιεπίσημα οριστεί στο 10%. Γι’ αυτό και τους δικαστές που δε δέχονταν να δωροδοκηθούν, τους έλεγαν αδέκαστους: Χωρίς το ένα δέκατο, χωρίς το 10%. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, οι ξεσηκωμοί των αδικημένων διαδέχονταν ο ένας τον άλλο και ουσιαστικά βασίλευε η αναρχία και το δίκιο του πιο δυνατού.