"Πότε θα ξημερώσει...για την επιχειρηματικότητα?"

Αρθρο του κ. Νίκου Μανεσιώτη (Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά)

"Όταν κατά το 2010 τα πρώτα εμφανή σημεία της κρίσης είχαν αρχίσει να αφήνουν το αποτύπωμά τους στις επιχειρήσεις, τότε τέθηκε το ερώτημα : «ΟΚ, άλλη μια κρίση μέσα στους κύκλους της οικονομίας. Για πόση διάρκεια μιλάμε αυτή τη φορά; Για δύο ή μήπως και τρία χρόνια;».

Κανείς, ακόμα και από τους πλέον απαισιόδοξους που συμμετείχαν σε συζητήσεις, μπόρεσε να κάνει μια επιτυχή πρόβλεψη για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει...


Ακόμα θυμάμαι μια μεγάλη επιχείρηση του Πειραιά, που όταν το 2010 ανησύχησε ιδιαίτερα από την πτώση του τζίρου της, ανέθεσε σε εταιρεία συμβούλων και μάλιστα ξενόφερτη, να εκπονήσει μια μελέτη με πρόβλεψη για την περαιτέρω πορεία του κλάδου που ανήκε η επιχείρηση, αλλά και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα. Έτσι έλαβε τρία σενάρια -όπως συνηθίζεται- Αισιόδοξο, Ρεαλιστικό και Απαισιόδοξο. Θα σταθώ μόνο στο Απαισιόδοξο σενάριο, που προέβλεπε περαιτέρω πτώση του τζίρου της συγκεκριμένης επιχείρησης σε ποσοστό 35%. Στην πράξη όμως αυτή η επιχείρηση είδε τα έσοδά της μετά από 2 χρόνια να μειώνονται κατά 62% !!
Όλη αυτή λοιπόν η βίαιη και μη προβλέψιμη κατάσταση είναι σίγουρα το πιο ισχυρό και αδιαμφισβήτητο επιχείρημα για τους χιλιάδες συναδέλφους καταστηματάρχες και επιχειρηματίες, που αναγκάστηκαν να «κατεβάσουν ρολά» για πάντα.

Αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί, είναι γεγονός ότι πολύ λίγοι από εμάς είχαν τη σύνεση κατά τη διάρκεια των «παχιών αγελάδων» να βελτιώσουμε τις υποδομές των επιχειρήσεών μας. Πόσο εύκολο όμως ήταν αυτό όταν το διάστημα 2002-2007 δεχόμασταν ομοβροντία προσφορών από Τράπεζες για να αυξήσουμε τον δανεισμό μας και να αναπτυχθούμε εν όψει της σταθερής και θωρακισμένης τότε οικονομίας μας;
Και ερχόμαστε στο σήμερα, με λιγοστές πλέον υγιείς επιχειρήσεις και δυστυχώς πολύ περισσότερες χωρίς κατεύθυνση, στην αφετηρία αχαρτογράφητων μονοπατιών.

Ακούμε από τραπεζικούς κύκλους, ότι είναι λιγοστά πια τα αιτήματα για χρηματοδότηση, προφανώς επειδή δεν υπάρχουν επιχειρηματικές προοπτικές στον ορίζοντα. Οι ξένοι επενδυτές έχουν παγώσει κάθε σχέδιο για την Ελλάδα και οι προμηθευτές μας δέχονται παραγγελίες μόνο με προπληρωμή.
Χωρίς πρόθεση να χρωματίσω την παρούσα κατάσταση, είμαστε πολλοί αυτοί που αισθανόμαστε για πρώτη φορά τόσο έντονη την επιχειρηματική και πολιτική απομόνωση της χώρας μας.

Λαμβάνοντας ως θεώρημα ότι μια υγιής ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας μπορεί να έρθει μόνο από τον Ιδιωτικό τομέα, αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω το αυτονόητο: Ότι βασικός ρόλος του Δημοσίου, είναι να βάζει του κανόνες, να θέτει τους όρους, να περιφρουρεί και να παρεμβαίνει για την εύρυθμη λειτουργία του, αλλά κυρίως να λειτουργεί επικουρικά προς τον Ιδιωτικό τομέα, που μπορεί να στηρίξει τη φυγή της χώρας προς τα εμπρός .
Καλή και η ευαισθησία για επαναπροσλήψεις στο Δημόσιο. Ποιος όμως γνωρίζει και μπορεί να μας πει, ποια είναι τα σχέδια για τον Ιδιωτικό τομέα και την επιχειρηματικότητα, εκτός βέβαια από τους νέους αυξημένους φόρους, τις έκτακτες εισφορές, τις καθυστερημένες αποπληρωμές και τον διαφαινόμενο έλεγχο κίνησης κεφαλαίων στην προσπάθεια να μην ακουμπήσουμε για άλλη μια φορά τον δυσκίνητο από το βάρος Δημόσιο τομέα.

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά...και φυσικά κάποτε θα ξημερώσει, αλλά γιατί να χάνουμε τόσο χρόνο και γιατί να πρέπει να περάσουμε από πιο άγριες καταστάσεις πριν συνειδητοποιήσουμε ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκασθούμε να κάνουμε όσα χρειάζονται;"


ΠΗΓΗ: http://www.huffingtonpost.gr/nikos-manesiotis/-_581_b_7610562.html?utm_hp_ref=greece