Περί αξιοκρατίας στους διορισμούς και διαφάνειας...

Αρθρο του δημοσιογράφου κ. Κωνσταντίνου Ζούλα

"Θυμάστε ένα ελληνικό κόμμα που το έλεγαν ΑΚΚΕΛ; Επειδή προφανώς δεν το θυμάστε, η πλήρης ονομασία του ήταν «Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδος» και ο συμπαθέστατος στις φωτογραφίες πρόεδρος - κτηνοτρόφος Ευάγγελος Τσιομπανίδης, όχι μόνον δοκιμάστηκε στις ευρωεκλογές, αλλά καθώς τότε ένα μεγάλο μέρος των πολιτών ψήφισε για πλάκα, απέσπασε το 0,5% των ψήφων. Ο κ. Βάκης λοιπόν, όπως αυτοσυστήνεται, μόλις διορίστηκε αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών της χώρας μας. Πώς και γιατί επελέγη; Απλούστατα διότι στις εκλογές του 2015 ο κ. Βάκης δεν κατέβηκε με το ΑΚΚΕΛ, αλλά συνέπραξε με τους ΑΝΕΛ...


Το σουρεαλιστικό παράδειγμα για το πώς ο κ. Βάκης βρέθηκε ξαφνικά να κατέχει δημόσιο αξίωμα είναι ενδεικτικό του «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Gov». Ετσι ονομάζουν ειρωνικά οι βουλευτές της αντιπολίτευσης τον νέο τρόπο στελέχωσης των οργανισμών ως μετεξέλιξη του «Open Gov». Βέβαια, οι γαλαζοπράσινοι βουλευτές είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να ασκούν κριτική, καθώς εκείνοι απέδειξαν διαχρονικά ότι έχουν Ph.D στο πώς χτίζεται ένα πελατειακό κράτος. Εχουν, όμως, δίκιο να υποστηρίζουν ότι το τελευταίο που θα περίμενε κανείς από την «πρώτη Αριστερή κυβέρνηση» είναι να διαπρέπει στην αναξιοκρατία, στις εξυπηρετήσεις ημετέρων και κυρίως στο βόλεμα παιδιών, αδελφών, ξαδερφιών, θείων, μέχρι και πρώην συζύγων, όπως καταγγέλθηκε στη Βουλή. Και σημειωτέον ότι τη λίστα που δημοσιεύθηκε με περισσότερους από 50 διορισμούς με οικογενειακά κριτήρια ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ αποτόλμησε να την διαψεύσει.

Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε ότι στη νέα διακυβέρνηση βρήκαν αμέσως θέση ο πρωτοξάδελφος του πρωθυπουργού, ο αδερφός της υπουργού Τουρισμού και της περιφερειάρχου Αττικής ή ο ανιψιός της συζύγου του υπουργού Εσωτερικών. Το βαθύτερο και σοβαρότερο πρόβλημα της νέας κυβέρνησης είναι ότι οι επιλογές της δεν έχουν απολύτως καμία συνοχή και λογική. Κάθε υπουργός μοιάζει να κάνει του κεφαλιού του αποκεφαλίζοντας και διορίζοντας όποιον επιθυμεί και κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αισθανθεί έστω την ανάγκη να εξηγήσει τους λόγους ακόμη και για την επιλογή ενός διοικητή μεγάλου κρατικού οργανισμού. Ετσι την ώρα π.χ. που ο υπουργός Πολιτισμού αντικαθιστά όποια διοίκηση κρίνει ανεπαρκή χωρίς οποιαδήποτε προηγούμενη αντικειμενική αξιολόγηση, στο υπουργείο Παιδείας έτσι απλά αλλάζουν 13 περιφερειακούς διευθυντές και βοά ο κόσμος ότι οι 11 είναι ΣΥΡΙΖΑ και οι 2 ΑΝΕΛ.

Ναι, το μόνο κριτήριο που είναι πια κοινό μυστικό ότι υπάρχει για το μοίρασμα στα κρατικά οφίτσια είναι να μην είναι δυσαρεστημένη η Αριστερή Πτέρυγα του κ. Λαφαζάνη (σε σχέση με το πόσους διορίζει το περιβάλλον Τσίπρα), και βέβαια να μη φωνάζουν και οι ΑΝΕΛ ότι δεν έχουν κομμάτι από την πίτα. Είναι κωμικοτραγικό το πιο πρόσφατο παράδειγμα καραμπόλας στις εν λόγω ισορροπίες: Στη θέση της κ. Φωτ. Αθανασοπούλου που εισηγήθηκε ο κ. Καμμένος ως αντιπρόεδρο στον ΕΦΕΤ (και την απέσυρε όταν αποκαλύφθηκε ότι η εν λόγω κυρία πίστευε πως μας ψεκάζουν κι ότι και μας παρακολουθούν ηλεκτρονικά κουνούπια) τοποθετήθηκε ο κ. Ανδ. Μανέτας. Ποιο ήταν το προσόν του; Η αποτυχία του να εκλεγεί βουλευτής στη Μεσσηνία όντας υποστηρικτής του κ. Λαφαζάνη. Παρεμπιπτόντως, το πόσοι πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βολευτεί σε δημόσια αξιώματα απαξιώνει πλήρως την τάχα προεκλογική δέσμευση του κ. Τσίπρα ότι δεν θα αξιοποιήσει (όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ) αποτυχόντες βουλευτές.

Η «ανάγκη» να τηρηθούν ενδοκομματικές ισορροπίες εξηγεί άλλωστε και την πρωτοφανή καθυστέρηση στη στελέχωση δεκάδων οργανισμών, τη στιγμή που στους σημερινούς προέδρους έχει δοθεί εντολή να μην υπογράφουν τίποτα. Για να έχετε μια εικόνα της παράλυσης στον δημόσιο τομέα πέντε μήνες μετά τις εκλογές, δείτε ενδεικτικά κάποιους από τους Οργανισμούς/ΔΕΚΟ που τελούν εν αναμονή νέας διοίκησης: ΤΧΣ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Κτηματολόγιο, Εγνατία Οδός, Πράσινο Ταμείο (με 2,5 δισ. αποθεματικό), Αττικό Μετρό, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑΝΟΜ-ΟΣΚ, Θέμις Κατασκευαστική, ΕΚΒΑΑ, ΙΓΜΕΜ, ΕΟΑΝ (Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης), ΕΛΤΑ, ΟΑΣΑ, ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες), ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες), ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ, ΕΣΣΤΥ (Εταιρεία Συντήρησης Σιδ. Τροχαίου Υλικού) κ.ά.

Στα κωμικοτραγικά τέλος που επιβεβαιώνουν ότι τίποτα δεν αλλάζει μάλλον στη χώρα μας, είναι όσα συμβαίνουν στον χώρο της Υγείας. Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ πιέζουν τον κ. Π. Κουρουμπλή να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για να διώξει πάραυτα και αζημίως και τους 180 διοικητές και υποδιοικητές των νοσοκομείων. Το επιχείρημά τους είναι καταλυτικό: «Οι συνταγές τους είναι μνημονιακές», λένε. Περαστικά μας..."


ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/817694/article/epikairothta/politikh/o-k-tsipras-kai-to-syrizanel-gov