Οἱ Κινέζοι μᾶς ἀντέγραψαν!

(Αρθρο στην Εφημερίδα "Εστία", στις 26 Αυγούστου 2015)

"Τόν Φεβρουάριο τοῦ 2014, τό BBC προέβαλε ἕνα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ μέ τίτλο «Πῶς ἡ Κίνα ἐνέπαιξε τον κόσμο» (How China fooled the world). Τό ντοκιμαντέρ ἔφερε τήν ὑπογραφή τοῦ οἰκονομικοῦ συνεργάτου τοῦ BBC Ρόμπερτ Πέστον, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τήν Κίνα καί στήν πραγματικότητα ἀπεκάλυψε την «φούσκα» τῆς κινεζικῆς οἰκονομίας, κρούοντας τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά ὅ,τι ἐπρόκειτο νά ἀκολουθήσει...


ολόκληρο το ντοκιμαντέρ


BBC.This.World.2014.How.China.Fooled.The.World... από i-teach-U

Ἡ «φούσκα» συνίστατο στό ὅτι ὅταν τό 2008 ξέσπασε ἡ παγκόσμια οἰκονομική κρίσις μέ τήν κατάρρευση τῆς ἀμερικανικῆς τραπέζης Lehman Brothers, ἡ κινεζική Κυβέρνησις, παρά τίς ἐπαφές της μέ τήν ἀμερικανική Κυβέρνηση γιά τήν κοινή ἀντιμετώπιση τῆς καταστάσεως, ἀρνήθηκε νά προσαρμοσθεῖ. Τό γεγονός ἐπιβεβαιώνει ὁ ἐμφανιζόμενος στό ντοκυμαντέρ, τότε ὑπουργός Οἰκονομικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρυ Πῶλσον.

Ἡ κύρια αἰτία τῆς παγκοσμίου κρίσεως ἦταν ὁ ἀλόγιστος δανεισμός πού ὁδήγησε στήν κατάρρευση (credit crunch). Ἀντί λοιπόν οἱ Κινέζοι, πού ἐπίσης εἶχαν τεράστια ἔκθεση σέ δανεισμό, νά βάλουν ἕνα φρένο στήν ταχύτατα ἐπεκτεινόμενη οἰκονομία τους, ἀπεφάσισαν να ἀντιμετωπίσουν τό πρόβλημα αὐξάνοντας ἀκόμη περισσότερο τόν δανεισμό, γιά νά διατηρήσουν τό διψήφιο ποσοστό ἀναπτύξεως πού εἶχαν μέχρι τότε.

Ἦταν μία ἀπό τίς ἐλάχιστες χῶρες στόν κόσμο πού μποροῦσαν νά τό κάνουν, διότι ἡ κινεζική οἰκονομία δεν λειτουργοῦσε ἐλεύθερα. Ἐξηρτάτο καθ’ ὁλοκληρίαν ἀπό τό κράτος. Μέ τό πάτημα ἑνός διακόπτη, ἡ κομμουνιστική Κυβέρνησις καθόριζε τά πάντα. Ἔτσι, μετά την κρίση τοῦ 2008 αὔξησε τήν χρηματοδότηση τῆς οἰκονομίας ἀπό τό ἀπολύτως ἐλεγχόμενο τραπεζικό σύστημα, στό 50% τοῦ ἐτησίου ΑΕΠ τῆς χώρας!

Ὅλα αὐτά θά ἦταν ἀπολύτως λογικά, ἄν εἶχαν παραγωγικό ἀντίκρυσμα. Ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση δέν εἶχαν. Παρ’ ὅτι ἡ Κίνα εἶναι μία πολύ παραγωγική χώρα καί ἡ βιομηχανία της ἄκρως ἀνταγωνιστική, μετά τήν κρίση τοῦ 2008 ἡ κρατική χρηματοδότησις ἐστράφη σχεδόν ἀποκλειστικῶς στόν τομέα τῶν κατασκευῶν καί στήν δημιουργία ὑποδομῶν, οἱ ὁποῖες ὅμως ἦταν ἀδύνατον νά ἀποδώσουν ἄμεσα.

Ὅπως ἀνέφερε χαρακτηριστικά ὁ Ρόμπερτ Πέστον στό ντοκιμαντέρ τοῦ BBC, μέσα σέ πέντε χρόνια κατασκευάσθηκαν στήν Κίνα 30 νέα ἀεροδρόμια, 41.000 χιλιόμετρα αὐτοκινητοδρόμων καί παρεδίδετο ἕνας νέος οὐρανοξύστης κάθε 5 ἡμέρες! Ἐπρόκειτο γιά τό μεγαλύτερο κατασκευαστικό πρόγραμμα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, τό ὁποῖο ὅμως ὑπερέβαινε τίς δυνατότητες καί αὐτῆς τῆς κινεζικῆς οἰκονομίας.

Μοιραίως λοιπόν, κατά τόν Πρέστον, ὅλα αὐτά θα εἶχαν ἕνα τέλος. Τό φαινόμενο τῆς Κίνας, πέραν τοῦ ὅτι δέν εἶχε προηγούμενο στήν παγκόσμια οἰκονομική ἱστορία, ἦταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀδύνατον νά συνεχισθεῖ ἐπ’ ἀόριστον. Μία οἰκονομία μπορεῖ νά ἀναπτύσσεται διαρκῶς, ἀλλά ὄχι ὅταν στηρίζεται στόν ἀλόγιστο δανεισμό, ὁ ὁποῖος μάλιστα διοχετεύεται σέ τομεῖς χωρίς ἄμεσο παραγωγικό ἀντίκρυσμα.

Γιά τήν ἱστορία, θά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἡ κύρια αἰτία τῆς καταρρεύσεως τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας ἦταν ἡ ἴδια. Καί ἐδῶ τό ὑπερχρεωμένο δημόσιο, πέραν τῆς γενικώτερης σπατάλης, διοχέτευσε ἀφειδῶς πόους σέ ὀλυμπιακά ἔργα καί ὑποτιθέμενα ἔργα ὑποδομῆς (αὐτοκινητόδρομοι, τράμ, γέφυρα Ρίου-Ἀντιρρίου κ.ἄ.), χωρίς παραγωγικό ἀντίκρυσμα. Τηρουμένων λοιπόν τῶν ἀναλογιῶν, οἱ Κινέζοι μᾶς ἀντέγραψαν…"


ΠΗΓΗ: freewill.gr