Το "τείχος της ντροπής" στη Λίμα του Περού, που χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους...

Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου και χωρίζει την φτωχική συνοικία Βίστα Ερμόσα ντε Σαν Χουάν ντε Μιραφλόρες από την οικιστική ζώνη πολυτελών κατοικιών Λας Κασουαρίνας, στη Λίμα. 

Έχει ύψος 3 μέτρα και μήκος 10 χλμ.

Από τη μια πλευρά του τείχους, η παραγκούπολη και από την άλλη οι πολυτελείς κατοικίες.

Στην πλευρά της φτωχής συνοικίας, οι κάτοικοι περιμένουν την προμήθεια νερού, το οποίο πληρώνουν δέκα φορές επάνω σε σύγκριση με την πλούσια συνοικία.

Το «τείχος της ντροπής» όπως το αποκαλούν, ολοκληρώθηκε το 2013 και έχει φρουρούς σε κάθε είσοδο καθώς και αγκαθωτό συρματόπλεγμα.

Τραγική ειρωνεία: στις αρχές του μήνα, σε μικρή απόσταση από το τείχος, στην πρωτεύουσα του Περού, πραγματοποιήθηκε η ετήσια Σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου μεταξύ άλλων συζήτησαν για την παγκόσμια φτώχεια. Στο συνεδριακό κέντρο στη Λίμα, με πέντε επίπεδα ― συνεδριακών χώρων, χώρων υπηρεσιών, αίθουσα γευμάτων, εμπορικό κέντρο, υπόγειο πάρκινγκ τεσσάρων επιπέδων, ιδιωτική στάση λεωφορείου. 

Λίγο πιο μακριά, πέρα από το τείχος, οι κάτοικοι πρέπει να πληρώσουν για το πόσιμο νερό τους 80 σολ τον μήνα (περί τα 25 δολάρια) το οποίο πρέπει να μεταφέρουν μόνοι τους. Όπως λένε κάτοικοι, πολλές φορές πρέπει να στερηθούν άλλα βασικά είδη, για να μπορέσουν να αγοράσουν το νερό. Οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή την πλευρά του τείχους αντιμετωπίζουν συνθήκες ακραίας φτώχειας, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και σύστημα αποχέτευσης, με το 23% των παιδιών κάτω των οκτώ ετών να υποφέρει από χρόνιο υποσιτισμό.

Από τη μία πλευρά είναι οι κατοικίες με τεράστιους κήπους, πισίνες και πολυπληθές προσωπικό. Το τείχος που ολοκληρώθηκε το 2013, έχει φρουρούς σε κάθε είσοδο και αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Είχε ως στόχο να μειώσει την εγκληματικότητα, όμως πέτυχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Τον τελευταίο καιρό έχουν εκφραστεί έντονες διαμαρτυρίες προκειμένου να γκρεμιστεί.




ΠΗΓΗ: http://www.analystsforchange.org/2015/10/blog-post_835.html