Τουρκικός εφιάλτης: πάμε για δυο Κουρδιστάν;

 

Ο Σουλτάνος Αμπντουλχαμίντ ο 2ος στα τέλη του 19ου αιώνα διέταξε την πρώτη σφαγή-γενοκτονία των (κουρδόφωνων) Γεζιντί.
Εκτοτε οι Γεζιντί έχουν υποστεί άλλες 72 σφαγές-γενοκτονίες με αφορμή το γεγονός πως θεωρούνται ειδωλολάτρες-λάτρεις του Σατανά εξαιτίας της θρησκείας τους (μείγμα αρχαίων θρησκειών).
Στην πραγματικότητα οι Γεζιντί έχουν πέσει θύμα της γεωπολιτικής θέσης της περιοχής Σιντζάρ.

Η περιοχή Σινκάλ(Σιντζάρ) η οποία αποτελεί το πάτριο έδαφος και τον άγιο τόπο για τους Γεζιντί, δεσπόζει σημαντικών εμπορικών δρόμων,γειτνιάζει με πόλεις στρατηγικής σημασίας και τέλος βρίσκεται πλησίον περιοχών πλούσιων σε ενεργειακά αποθέματα.

 Οι Γεζιντί ως Κούρδοι επέδειξαν ιδιαίτερη αντοχή-σθεναρή αντίσταση σε όλους τους διωγμούς.
Ετσι μπόρεσαν να διατηρήσουν την αδιάλειπτη φυσική τους παρουσία στην περιοχή του όρους Σιντζάρ και παράλληλα να ενδυναμώσουν-προασπίσουν τόσο την ταυτότητα τους όσο και την πολιτιστική-πολιτισμική παράδοση τους.

Η παρουσία του PKK στις περιοχές των Γεζιντι χρονολογείται απο την δεκαετία του 1990. Οι διωγμοί του καθεστώτος Ασαντ κατά των Κούρδων του PKK είχαν ως αποτέλεσμα οι δυνάμεις του PKK να καταφύγουν (προσωρινά) στο Σιντζάρ.
Οι αντιδράσεις όμως της Τουρκίας,του καθεστώτος Μπαρζανί καθώς οι αμερικανικές πρόνοιες δεν επέτρεψαν την μετατροπή της προσωρινής παρουσίας τους σε μόνιμη.
Από το 2003 η ζώνη του Σιντζάρ βρισκόταν κάτω από τον έλεγχο της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Νοτίου Κουρδιστάν (KRG).
Είναι γνωστά τα γεγονότα της 3ης Αυγούστου 2014, όταν 11.000 Πεσμεργκά υπακούοντας στις διαταγές της διοίκησης τους (Μπαρζανί) εγκατέλειψαν την περιοχή αφήνοντας τους Γεζιντί έρμαιους των διαθέσεων των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Η στρατηγική του καθεστώτος Μπαρζανί ήταν απλή , μέσω της Γενοκτονίας των Γεζιντί απο το Ισλαμικό κράτος να στραφεί η προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο Κουρδικό ζήτημα και στην Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση του Νοτίου Κουρδιστάν.
Ομως η κατάσταση εξελίχθηκε σε μπούμερανγκ για τους σχεδιασμούς Μπαρζανί. Μονάδες του PKK τόσο απο την Βόρεια Συρία (Ροζάβα) όσο και απο το Νότιο Κουρδιστάν ( με συνδρομή των ΗΠΑ) επέτυχαν να ανοίξουν ανθρωπιστικό διάδρομο μια εβδομάδα μετά την επίθεση του Ισλαμικού κράτους.
Μέσω αυτού επέτυχαν έγινε εφικτό να διασωθούν δεκάδες χιλιάδες Γιεζίντι, οι οποίοι είχαν εγκλωβιστεί στην κορυφή του όρους Σιντζάρ.
Η απελευθέρωση της πόλης του Σιντζάρ κατέστη δυνατή τον Νοέμβριο του 2015, όταν δυνάμεις του PKΚ,Αμερικανοί-Βρετανοί Κομμάντος, Πεσμεργκά του καθεστώτος Μπαρζανί, σε μια από κοινού επιχείρηση επέτυχαν την απελευθέρωση της από το Ισλαμικό κράτος.
Έκτοτε η πόλη παραμένει υπό διπλό κουρδικό έλεγχο ΄(του PKK-KDP ) με το PKK όμως να διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο στην ύπαιθρο.

Πλέον το PKK μετέτρεψε τον Σιντζάρ σε συνδετικό κρίκο ενώνοντας το Καντίλ με την Ροζάβα(Βόρεια Συρία). Διαμόρφωσε πολιτικές-στρατιωτικές δομές παρόμοιες με αυτές της κοιλάδας Μπεκάα στο Λίβανο ((ελεγχόμενη τότε απο την Δαμασκό) την δεκαετία του ’80.
Δημοσιεύματα φέρουν δε το PKK να έχει μεταφέρει τον κύριο όγκο των δυνάμεων του απο το όρος Καντίλ διασκορπίζοντας τες σε Νότιο Κουρδιστάν, σε Σιντζάρ και σε Ροζάβα.
Παράλληλα Βαγδάτη και Τεχεράνη προσέγγισαν διπλωματικά τόσο το PKK όσο και τους Γεζιντί προσφέροντας τους μια σειρά σοβαρών ανταλλαγμάτων για την συνεργασία τους.
Μια συνεργασία καθόλου βολική για τους σχεδιασμούς του Προέδρου της Κουρδικής Περιφερειακής Διοίκησης του Νοτίου Κουρδιστάν (KRG) Μασούντ Μπαρζανί.
Το χτύπημα στο καθεστώς Μπαρζανί πλέον δεν είχε μόνο ηθική διάσταση. Νομοτελειακά λοιπόν ήρθε η (νέα) σύγκρουση με το PKK σε Σιντζάρ (Χανεσόρ).
Μια (ελεγχόμενη) σύγκρουση η οποία υπακούγει κύρια τον (διαχρονικό) πολιτικό ανταγωνισμό μεταξύ των δύο ισχυρότερων κουρδικών παρατάξεων (PKK-KDP) τόσο στο Νότιο Κουρδιστάν όσο και στην Ροζάβα .
Θα πρέπει να τονιστεί πως υπήρξε ένα ιστορικό διάλειμμα στην μεταξύ τους αντιπαλότητα την τελευταία τριετία.

   - Η ματαίωση των σχεδίων του ISIS για πολιορκία της Ερμπίλ το καλοκαίρι του 2014 έγινε εφικτή με την κινητοποίηση δυνάμεων του PKK .
    -Η ενίσχυση της Κουρδικής πολιτοφυλακής YPG απο δυνάμεις των Πεσμεργκά του καθεστώτος Μπαρζανί στην προσπάθειας απελευθέρωσης του Κομπάνι στα τέλη του 2014.
    -Το προσωρινό άνοιγμα των συνόρων της KRG το 2016 με την Ροζάβα -(γέφυρα Semalka, η οποία και αποτελεί μια απο τις βασικές πύλες εφοδιασμού των Κούρδων της Συρίας)-, απεσόβησε μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση στο Δυτικό Κουρδιστάν.
    
Συρία

Οι δομές του PKK στην Βόρεια Συρία (Ροζάβα) είναι πανίσχυρες, καθώς πλέον μετρούν τέσσερις δεκαετίες ζωής.
Ενδεικτικά αναφέρεται πως ούτε το καθεστώς Ασαντ, ούτε το Ισλαμικό κράτος, ούτε και η Τουρκία μπόρεσαν να τις ξηλώσουν όσο κι αν προσπάθησαν.
Σήμερα το πλαίσιο συνεργασίας των ΗΠΑ, της Ρωσίας και του καθεστώτος Ασαντ με την Κουρδική Πολιτοφυλακή YPG ως εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο αναβαθμίζει την ισχύ των Κούρδων του PKK.
Η Ηγεμονική θέση του PKK είναι αδιαμφισβήτητη, με την Οργή του Ευφράτη (απελευθέρωση Ράκκα) να αποτελεί το επιστέγασμα της.
Στον αντίποδα το καθεστώς Μπαρζανί είναι γεγονός πως δεν διαθέτει κανένα ισχυρό έρεισμα επί Συριακού εδάφους, κατά συνέπεια αδυνατεί επηρεάσει πολιτικά-στρατιωτικά τις εξελίξεις.
Οι σχεδιασμοί Μπαρζανί περί ανάπτυξης 10,000-15,000 μαχητών (Roj Peshmerga) ικανών να αντιπαρατεθούν με την Κουρδική πολιτοφυλακή YPG, κρίνονται έωλοι και πρέπει να αντιμετωπιστούν ως μια κίνηση απελπισίας ή απλά ως ένα επικοινωνιακό τέχνασμα.

Νότιο Κουρδιστάν

Σε στρατιωτικό επίπεδο το PKK διαθέτει μια πολύχρονη ισχυρή στρατιωτική παρουσία υπο την προστασία των ΗΠΑ στις περιοχές πέριξ του όρους Καντίλ.
Η στενή του συνεργασία-συμμαχία με την Βαγδάτη,την Τεχεράνη και τους Γεζιντί συνιστά πολλαπλασιαστικό παράγοντα της ισχύος του.
Σε πολιτικό επίπεδο διατηρεί άριστους δεσμούς με το κίνημα Gorran (Αλλαγή) και με το Κόμμα για Δημοκρατική Λύση στο Κουρδιστάν (PCDK) κάτι που του επιτρέπει να επηρεάζει την πολιτική σκηνή στην Κουρδική Περιφερειακή Διοίκησης του Νοτίου Κουρδιστάν.

Η στρογγυλοποίηση των ιδεολογικών του γραμμών (ώστε να μην παράγουν πλέον εντάσεις-προστριβές) έχουν αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού διαμορφώνοντας ασφυκτικές συνθήκες για το καθεστώς Μπαρζανί.
Ενα καθεστώς όπου ο νεποτισμός, ο φατριασμός, η διαφθορά, το έλλειμμα δημοκρατίας επιτείνουν τα αδιέξοδα του, συμπαρασύροντας σε ανυποληψία και την Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση του Νοτίου Κουρδιστάν.
Ο Μασούντ Μπαρζανί ταύτισε τον πανίσχυρο Κουρδικό εθνικισμό με τα προσωπικά συμφέροντα της κλίκας του.
Το PKK στον αντίποδα εμφανίζεται ως εγγυητής για ολάκερο το Κουρδικό γίγνεσθαι και παράγοντας προστασίας- ισχυροποίησης της κουρδικής εθνικής ταυτότητας.
Η αναβάθμιση του PKK πυροδοτεί την αίγλη του Κούρδου Ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτζαλάν σε εθνικό σύμβολο.

Πόσα Κουρδιστάν;

Ο πόλεμος του Κόλπου το 1991 παρήγαγε τα πρώτα σπέρματα για την δημιουργία κουρδικής οντότητας, η αμερικανική εισβολή το 2003 στο Ιράκ διαμόρφωσε το καθεστώς αυτονομίας των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ.
Η παράδοση του Ηγέτη του PKK Αμπντουλλάχ Οτζαλάν στην Τουρκία και ο εγκλεισμός του στο Ιμραλί εξουδετέρωσαν έναν ιδιαίτερο επικίνδυνο παράγοντα για τα αμερικανικά συμφέροντα στην Μέση Ανατολή.
Είναι γεγονός πως το PKK δεν έθεσε σε κίνδυνο με οιοδήποτε τρόπο τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην μετά σύλληψη Οτζαλάν, εποχή.


ΠΗΓΗ: http://www.analystsforchange.org/2017/03/blog-post_601.html