Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Ο Ερντογάν θέλει να σωθεί, οι Κούρδοι ονειρεύονται κράτος και ο Τραμπ με το ISIS χαίρονται

 

Την Τετάρτη το μεσημέρι, με κάθε επισημότητα και αφού είχε χιλιο-ανακοινωθεί, ξεκίνησε η εισβολή της Τουρκίας στο συριακό έδαφος, μετά από εντολή του Τούρκου προέδρου. Μέσα στις πρώτες δύο ώρες οι τουρκικές δυνάμεις είχαν ανοίξει περισσότερα από τέσσερα μέτωπα στη συριακή μεθόριο, με το πυροβολικό και την πολεμική αεροπορία να βομβαρδίζουν στόχους σε Τελ Αμπιάντ, αλ Μαλικίγια, Σαρι Κανί, αλλά και τη θεωρούμενη ως βάση κουρδικών δυνάμεων, το Καμισλί.

Λίγο μετά την έναρξη των βομβαρδισμών εστάλησαν οι ένοπλες ομάδες που στηρίζουν τους Τούρκους, αφού μάλιστα έχουν εκπαιδευτεί και χρηματοδοτηθεί από αυτήν, αποτελούμενες από Άραβες και Τουρκμένους, με κάποιες εξ αυτών να έχουν γνωστό προφίλ για τις φρικαλεότητες που έκαναν εναντίον αμάχων, κατά τη διάρκεια εκκαθάρισης πρώην κτήσεων του Ισλαμικού Κράτους.

Αργά το βράδυ της Τετάρτης, το Κομπάνι δέχτηκε και αυτό επίθεση, καθιστώντας, το σύνολο των κουρδοκρατούμενων συνοριακών περιοχών της Συρίας, ένα ανοιχτό μέτωπο, με τους κατοίκους να εγκαταλείπουν, ξανά, τα σπίτια τους κατά χιλιάδες.

Οι Κούρδοι είχαν εν τω μεταξύ αντιδράσει, ρίχνοντας ρουκέτες σε δύο συνοριακές πόλεις στο τουρκικό έδαφος, το Νουσαϊντίν (αρχαία Νίσιβις) και Τζεϊλανπινάρ.



Οι Τούρκοι και οι Κούρδοι

Το κουρδικό "πρόβλημα" είναι για την Τουρκία ένα "αιώνιο" αγκάθι. Σε άλλες πτυχές της ιστορίας οθωμανοί αυτοκράτορες ή ακόμα και ο Κεμάλ Ατατούρκ χρησιμοποίησαν τους Κούρδους ως τάγματα εφόδου και εκκαθάρισης, με διάφορες υποσχέσεις φτάνοντας στην κορυφαία εξ αυτών, την παραχώρηση εδαφών προς αυτονομία. Μέσω του ΡΚΚ οι Κούρδοι ξεκίνησαν πριν κάποιες δεκαετίες την προσπάθεια να δημιουργήσουν μόνοι τους τις βάσεις για κάτι τέτοιο αφού δεν "έβλεπαν φως".

Η αυξημένη καταπίεση και τα πιο αυστηροποιημένα μέτρα στις νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας, πατρίδα χιλιάδων Κούρδων, τα τελευταία χρόνια από τον Ερντογάν δημιούργησε ξανά μία έκρυθμη κατάσταση που έφτασε ακόμα και στην επιβολή στρατιωτικού νόμου σε κάποιες περιοχές του Ντιγιάρμπακιρ. Στα δεξιά αυτών των περιοχών βρίσκεται το Ιρακινό Κουρδιστάν, η πατρίδα Κούρδων στα ιρακινά εδάφη, αυτόνομη, που μάλιστα έλαβε νέα επιβεβαίωση αυτονομίας από την κυβέρνηση του Ιράκ με τις πρόσφατες εκλογές. Στα νότια υπάρχει η Συρία. Οι Κούρδοι με πρόφαση να προστατεύσουν τα εδάφη από το Ισλαμικό Κράτος, κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους μία τεράστια περιοχή, συμπληρώνοντας σχεδόν το παζλ με τα εδάφη που υποτίθεται ότι (σχεδόν) αποτελούν το Κουρδιστάν. Ο Μπασάρ αλ-Άσαντ αν και ο πόλεμος στη Συρία υποτίθεται ότι είναι στο τέλος του, δεν έλαβε τα εδάφη από τους Κούρδους και αυτό ήταν κάτι που Ερντογάν δεν μπορούσε να το δεχτεί.

Η απειλή απώλειας εδαφών, από τους φιλόδοξους Κούρδους, είναι κάτι που δεν μπορούσε να το αφήσει έτσι και ξεκίνησε τις δύο επιδρομές που "ελευθέρωσαν" εδάφη σε όλα τα βορειοδυτικά της Συρίας. Τώρα έφτασε η ώρα των υπολοίπων εδαφών, ώστε να αποκόψει τους Κούρδους της Τουρκίας από τους υπολοίπους. Αυτή η ευκαιρία έρχεται με την πρόφαση της "ζώνης ασφαλείας" και της συμφωνίας με το Ιράκ για εκκαθάριση εδαφών από τους "τρομοκράτες" του ΡΚΚ και την μετεγκατάσταση εκεί, Σύρων προσφύγων τους οποίους διατηρεί η Τουρκία στα εδάφη της, γι' αυτό τον σκοπό και ανέρχονται στα 4 εκατομμύρια. Μετά από αρκετή πίεση όλων των μορφών ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πήρε την άδεια από όλους ώστε να πραγματοποιήσει το πολυπόθητο όνειρό του. Μία αδιαμφισβήτητη εθνική επιτυχία που θα του δώσει το πάτημα να αποκαλεί τον εαυτό του επιτυχημένο και να μείνει και αυτός, για κάποιον λόγο, στη ιστορία της Τουρκίας και να γυρίσει το παιχνίδι εντός των συνόρων, το οποίο έχει αρχίσει να παίρνει επικίνδυνη πορεία για την κυβέρνησή του.

Ο Τραμπ και το Ισλαμικό Κράτος

Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε τάξει στους ψηφοφόρους του ότι θα φέρει πίσω τους στρατιώτες του, από τα μέτωπα του Αφγανιστάν και άλλων εμπόλεμων περιοχών. Η πρώτη του πρόφαση είναι αυτή. Έδωσε το "ΟΚ" στον Ερντογάν με μία απόφαση που έχει μπερδέψει αρκετό κόσμο και έχει εξοργίσει ακόμα περισσότερο.

Τρελός;

Ίσως. Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ έχει "με έναν σμπάρο δύο τριγώνια". Και μπορεί να πει ότι πραγματοποιεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις, φέρνει δηλαδή πίσω τους στρατιώτες του και ξεφορτώνεται ένα πρόβλημα το οποίο έφερε στην επιφάνεια ο ίδιος. "Οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουν τους τζιχαντιστές που είναι από τις χώρες τους", είχε πει πριν κάποιες εβδομάδες και όλοι απόρησαν. Δήλωσε μάλιστα ότι δεν θα μπορούσε να τους φυλάει άλλο. Προχθές, ο Ερντογάν έκανε ακριβώς την ίδια δήλωση.

Λίγες ώρες πριν την επίθεση της Τουρκίας στη Συρία, το Ισλαμικό Κράτος εξαπέλυσε επίθεση εναντίον κουρδικών δυνάμεων στη Ράκα. Λίγη ώρα αργότερα, σε ένα εκ των καμπ στα οποία φυλάσσονται τζιχαντιστές και οι οικογένειές τους, στα συριακά εδάφη, σημειώθηκε εξέγερση με κάποιες γυναίκες να καταφέρνουν να δραπετεύσουν, βάζοντας φωτιά στις σκηνές τους, σύμφωνα με εκπροσώπους των Κούρδων. Περίπου την ίδια στιγμή, δημοσιεύθηκε και η ανακοίνωση των Συριακών Αμυντικών Δυνάμεων (SDF), κατά την οποία παύουν οι επιχειρήσεις τους εναντίον των τζιχαντιστών, ώστε να επικεντρωθούν στο μέτωπο της Τουρκίας.

Από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Καμισλί, στα βόρεια της Συρίας, πέραν των αποθηκών πυρομαχικών των YPG (ομάδα των SDF που αποτελείται κυρίως από Κούρδους, τους οποίους ο Ερντογάν αποκαλεί παρακλάδι του ΡΚΚ) που καταστράφηκαν και των αμάχων που σκοτώθηκαν, τα βλήματα έπληξαν ακόμα μία φυλακή, στην οποία φυλάσσονταν περισσότεροι τζιχαντιστές από περισσότερες από 60 χώρες με αρκετούς εξ' αυτών να καταφέρνουν να δραπετεύσουν καθώς τα βλήματα προκάλεσαν ζημιές στην οροφή και τους τοίχους του κτηρίου, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο των κουρδικών δυνάμεων της Συρίας.

Πέραν όλων αυτών υπάρχει το Μέτωπο αλ-Νούσρα. Το "υποκατάστημα" της αλ-Κάιντα στη Συρία, με δεκαετίες δράσης, που πέρασε στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους, όταν διείδε ότι υπάρχει αλλαγή εξουσίας στα τζιχαντιστικά μέτωπα. Ο τωρινός ηγέτης της οργάνωσης Αμπού Μοχαμάντ αλ-Τζολάνι, με συνέντευξή του, σε τοπικό φορέα και διαδικτυακή πλατφόρμα χαιρέτισε (!) την τουρκική εισβολή και κάλεσε τους τζιχαντιστές του να υποστηρίξουν τις ενέργειες των Τούρκων εναντίον των Κούρδων.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε από δραπέτες της αλ-Κάιντα οι οποίοι κρατούνταν σε αμερικανικές φυλακές στο Ιράκ.

Φαίνεται λοιπόν ότι σε πρώτη φάση ωφελημένο είναι το Ισλαμικό Κράτος, που μέσα στην όλη δίνη, θα προσπαθήσει να αναδιοργανωθεί και να ανασυνταχθεί. Ο Ντόναλντ Τραμπ "ξεφορτώθηκε" ένα πρόβλημα, ασχέτως αν πλέον έχει να αντιμετωπίσει πυρά από το εσωτερικό των ΗΠΑ, του κόμματός του, αλλά και από τους συμμάχους του στον κόσμο.

Από την άλλη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να γράψει τη δική του ιστορία, μία προσπάθεια που ή θα τον σώσει ή θα τον εξευτελίσει, καθώς το τελευταίο δεν είναι αδύνατο. Μάχεται χρόνια εναντίον των Κούρδων. Όμως τώρα αυτοί είναι πιο οργανωμένοι, χρόνια μπαρουτοκαπνισμένοι στα μέτωπα της Συρίας και του Ιράκ, καλύτερα εξοπλισμένοι από τους Αμερικανούς, τους Ρώσους και τους Σαουδάραβες και πιο πεισμωμένοι, καθώς βλέπουν το όνειρό τους να κινδυνεύει να διαλυθεί από μία προδοσία του μέχρι πρότινος συμμάχου τους, των ΗΠΑ.


ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/diethni/3387107/o-erntogan-thelei-na-sothei-oi-kourdoi-oneireuontai-kratos-kai-o-tramp-me-to-isis-xairontai

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου