Κίεβο. Πόσες φορές βρέθηκε αντιμέτωπο με εισβολές, καταστροφές και ερείπια 

Το 1240, τα μογγολικά στρατεύματα, με αρχηγό τον Μπατού Χαν, εγγονό του Τζένγκις Χαν, πολιόρκησαν και κατέκαψαν το Κίεβο. Σχεδόν ολόκληρη η πόλη καταστράφηκε. Από τους 50.000 κατοίκους της επέζησαν περίπου 2.000.

Ο Φραγκισκανός μοναχός και περιηγητής, Giovanni da Pian del Carpini ανέφερε ότι μόνο 200 σπίτια σώζονταν στο Κίεβο έξι χρόνια μετά.

Η πολιορκία και η καταστροφή του Κιέβου από τους Μογγόλους το 1240 

Έτσι, το Κίεβο υποβιβάστηκε σε μια μικρή περιφερειακή πόλη. Μέχρι τότε, αποτελούσε ακμάζον εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο και ήταν πρωτεύουσα του Κράτους των Ρως, του πρώτου ανατολικού σλαβικού κράτους.

Τον 14ο αιώνα, το Κίεβο, που ανήκε τότε στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, δεχόταν συχνά επιθέσεις από τους Τατάρους. Το 1482, λεηλατήθηκε από τον ηγέτη του Χανάτου της Κριμαίας, Mengli I Giray.

Η ολοκληρωτική καταστροφή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Κίεβο καταστράφηκε ολοσχερώς. Με διάταγμά του, στις 19 Ιουλίου 1941, ο Χίτλερ έδωσε την ακόλουθη εντολή:

“Ο κύριος στόχος είναι η διάλυση των σοβιετικών μονάδων στην Ουκρανία και η πρόωθηση των Γερμανών στα εδάφη της ΕΣΣΔ. Ο άλλος στόχος είναι η διάλυση της 12ης και της 6ης στρατιάς του αντιπάλου, στα ανατολικά του Δνείπερου”.

Ο Κόκκινος Στρατός ήταν στο έλεος των Γερμανών. Εγκλωβίστηκε και περικυκλώθηκε από τα στρατεύματα της Βέρμαχτ στην ουκρανική πρωτεύουσα.

Οι βόμβες έπεφταν η μία μετά την άλλη. Περισσότερες από δέκα χιλιάδες νάρκες που είχαν τοποθετήσει οι Σοβιετικοί σε όλη την πόλη εξερράγησαν και κατέστρεψαν πολλά μεγάλα κτίρια.

Η πρώτη μάχη του Κιέβου, όπως ονομάστηκε, ήταν μια άνευ προηγουμένου ήττα για τον Κόκκινο Στρατό. Περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι χάθηκαν.

Στις 29-30 Σεπτεμβρίου, 34.000 Εβραίοι σφαγιάστηκαν στο Μπάμπι Γιαρ, μια χαράδρα κοντά στο Κίεβο. Πολλοί Ουκρανοί κάτοικοι της πόλης εκτοπίστηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Μετά τη νικηφόρα έκβαση της μάχης του Στάλινγκραντ, το Φεβρουάριο του 1943, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν αντεπίθεση στην Ουκρανία. Η επιχείρηση ονομάστηκε δεύτερη μάχη του Κιέβου και οδήγησε στην απελευθέρωση της πόλης στις 6 Νοεμβρίου 1943.

Πάρα την ανακατάληψή του, οι καταστροφές που υπέστη ήταν τεράστιες. Καταστράφηκαν πάνω από το 40% των κτιρίων της και περίπου 800 από τις βιομηχανικές της επιχειρήσεις.

Η μεταπολεμική ανάκαμψη

Μετά το τέλος του πολέμου, η σοβιετική κυβέρνηση έδωσε στο Κίεβο τον τίτλο της “Ηρωικής Πόλης”. Χάρη σε ένα πενταετές σχέδιο ταχείας ανοικοδόμησης, το Κίεβο ανέκαμψε και έγινε η πρωτεύουσα της δεύτερης πολυπληθέστερης Σοβιετικής Δημοκρατίας.

Το 1991, η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και το Κίεβο ήταν πλέον πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Ουκρανίας.

Η πόλη φημίζεται για την περίφημη Πλατεία της Ανεξαρτησίας και για πολλά αξιόλογα μνημεία και εκκλησίες. Το Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ, ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας, χτισμένος στα πρότυπα του ομώνυμου ναού στην Κωνσταντινούπολη, και ο Ναός του Αγίου Ανδρέα συγκαταλέγονται στα πιο σημαντικά.

ΠΗΓΗ: https://www.mixanitouxronou.gr/to-aimatovammeno-kievo/