Η “Απόκρυψη” του Γιαννούλη Χαλεπά. Πώς ο σπουδαίος γλύπτης έκρυβε τα παλιότερα γλυπτά του μέσα στα καινούργια; 

Ο σπουδαίος Έλληνας γλύπτης, Γιαννούλης Χαλεπάς, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της νεοελληνικής τέχνης. Το έργο του μνημονεύεται και συγκινεί μέχρι και σήμερα ενώ ερευνητές και ιστορικοί τέχνης ακόμα ανακαλύπτουν τις ιδιαίτερες τεχνικές του.Μία από τις πιο ξεχωριστές και περίεργες τεχνικές του ήταν η “απόκρυψη”, κατά την οποία ο γλύπτης τοποθετούσε, “κρύβοντας” κάποια παλαιότερα γλυπτά του μέσα σε μεταγενέστερα.

Το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της συγκεκριμένης τεχνικής είναι το γλυπτό “Εκατόγχειρ”, το οποίο έσπασε στον σεισμό της Αθήνας, το 1981, και φανέρωσε στο εσωτερικό του ένα άλλο κεφαλάκι.

O Eκατόγχειρ, όπως εκτίθεται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη. Το γλυπτό που βρίσκεται αριστερά αποκαλύφθηκε όταν έσπασε ο πήλινος Εκατόγχειρ. Το κεντρικό γλυπτό είναι ο “Εκατόγχειρ” σε γύψο, πριν το 1927 και το γλυπτό στη δεξιά πλευρά είναι η μαρμάρινη εκτέλεσή του. Πιστεύεται ότι ο “Εκατόγχειρ” μεταφέρθηκε σε μάρμαρο στο τέλος της ζωής του Χαλεπά, από κάποιον μαρμαρά, ίσως τον Πέτρο Μαυρομαρά

Ο “Εκατόγχειρ” δεν ήταν η μοναδική απόδειξη της “απόκρυψης” του Χαλεπά. Ο τεχνίτης του Αρχαιολογικού Μουσείου που έκχυσε στον γύψο το εντυπωσιακό έργο “Παραμύθι της Πεντάμορφης ΙΙ”, δήλωσε ότι βρήκε μέσα στον πηλό, ξεραμένα κομμάτια από σπασμένα κεφάλια, χέρια και πόδια.

Το γλυπτό του Γιαννούλη Χαλεπά “Παραμύθι της Πεντάμορφης ΙΙ”, στο οποίο βρέθηκαν μέσα ξεραμένα κομμάτια από σπασμένα κεφάλια, χέρια και πόδια

Μέχρι και σήμερα δεν έχει γίνει γνωστό πως εμπνεύστηκε ο κορυφαίος Έλληνας γλύπτης τη συγκεκριμένη τεχνική. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι οφείλεται στην πιθανή έλλειψη πηλού, αλλά αυτό δεν φαίνεται να ερμηνεύει ικανοποιητικά την έμπνευσή του.

Αντιθέτως, ιστορικοί και μελετητές του έργου του τείνουν στο ότι η “απόκρυψη” φανερώνει μια διάθεση του Γιαννούλη Χαλεπά να προστατεύσει τα γλυπτά του από παρέμβαση τρίτων.

“Δεν θέλει να χαθούν, καθώς γι’ αυτόν είναι ιδιαίτερα αγαπητά”.

Η φωτογραφία-ντοκουμέντο, στην οποία απεικονίζεται ο ίδιος να μεταφέρει προσεκτικά στην αγκαλιά του τον Εκατόγχειρα στον κήπο της Στρούζας, στην Τήνο, το 1920, αποπνέει αυτή την ιδιαίτερη σχέση του με το έργο.

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς στον κήπο της Στρούζας, στον Πύργο της Τήνου. Βαδίζει σκεπτόμενος πού θα ακουμπήσει το έργο του, για να φωτογραφηθεί μαζί του. Περπατώντας, κρατά με ασφάλεια και τρυφερότητα τον Εκατόγχειρα (Φωτογραφίες του Δημητρίου Χατζόπουλου από το αρχείο του Κώστα Ζαρόκωστα)

Ποιοι ήταν οι Εκατόγχειρες

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Εκατόγχειρες ήταν τρία τερατόμορφα παιδιά του Ουρανού και της Γαίας, ο Κότας, ο Βριάρεως και ο Γύγης, οι οποίοι απέκτησαν τη συγκεκριμένη επωνυμία, επειδή είχαν γιγάντιο σώμα, εκατό χέρια και 50 κεφάλια.

Χάρη στη συμβολή τους, ο Δίας νίκησε τους Τιτάνες στην περίφημη Τιτανομαχία. Μετά τη νίκη του, οι Εκατόγχειρες επέστρεψαν στα έγκατα της γης και ανέλαβαν τη φύλαξη των ηττημένων.

ΠΗΓΗ: https://www.mixanitouxronou.gr/i-quot-apokrypsi-quot-toy-giannoyli-chalepa-pos-o-spoydaios-glyptis-ekryve-ta-paliotera-glypta-toy-mesa-sta-kainoyrgia/