Μάχη του Κλειδίου: ο Βασίλειος Β’ ονομάζεται “Βουλγαροκτόνος”

Ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄ νικά τον στρατό του τσάρου των Βουλγάρων Σαμουήλ και ανοίγει το δρόμο για την κατάλυση του Βουλγαρικού κράτους. Ξεκινώντας από την Κωνσταντινούπολη, ο βυζαντινός στρατός πέρασε από την Κομοτηνή, τη Δράμα, τις Σέρρες και έφτασε στην διάβαση του (σημερινού) Ρούπελ από όπου προχώρησε στην κοιλάδα του Στρυμόνα.

Εκεί, έξω από το χωριό του Κλειδίου, συνάντησε τον Βουλγαρικό στρατό που είχε οχυρωθεί πίσω από ένα τειχίο με κορμούς δέντρων. Ο Βασίλειος επιτέθηκε άμεσα αλλά αποκρούστηκε με βαρειές απώλειες. Ο Σαμουήλ αναθάρρησε κι έστειλε μια δύναμη να χτυπήσει τη Θεσσαλονίκη για αντιπερισπασμό, αλλά αυτή καταστράφηκε από τον στρατιωτικό διοικητή της πόλης, Θεοφύλακτο Βοτανειάτη, έξω από τα τείχη. Ο Βοτανειάτης στη συνέχεια προέλασε προς συνάντηση του αυτοκράτορα.

Ο Βασίλειος συνέχισε να απασχολεί με επιθέσεις τους Βουλγάρους αλλά οργάνωσε και ένα ισχυρό σώμα υπερκέρασης υπό τον στρατηγό Νικηφόρο Ξιφία. Ο Ξιφίας πέρασε απαρατήρητος μέσα από ορεινά περάσματα και επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους Βουλγάρους από τα νώτα. Όταν οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν τις θέσεις τους για να αντιμετωπίσουν τη νεα απειλή, ο Βασίλειος επιτέθηκε με ορμή. Χιλιάδες Βούλγαροι σφαγιάστηκαν επί τόπου και πολλοί περισσότεροι διασκορπίστηκαν και κατακόπηκαν. Η καταστροφή ολοκληρώθηκε λίγο μετά, με την μάχη στη Στρώμνιτσα.

Ιδιαίτερα τονίστηκε το γεγονός ότι οι αιχμάλωτοι Βούλγαροι (αρκετές χιλιάδες) χωρίστηκαν σε ομάδες των 100. Σε αυτές τις ομάδες τυφλώθηκαν όλοι πλην ενός, που έμεινε μονόφθαλμος για να τους οδηγήσει πίσω. Η τύφλωση ήταν βυζαντινή τιμωρία για προδότες και εξωμότες, που οι Βούλγαροι, ως πρώην σύμμαχοι των Βυζαντινών που αποστάτησαν, έπρεπε να υποστούν. Ο τσάρος Σαμουήλ διέφυγε από την καταστροφή του Κλειδίου κρυμμένος μέσα στα πτώματα των νεκρών στρατιωτών του, αλλά πέθανε λίγο αργότερα «από τη λύπη του», όταν αντίκρισε τις φάλαγγες των τυφλωμένων πολεμιστών του, όπως αναφέρουν χρονικογράφοι της εποχής.

Η Βουλγαρία δεν συνήλθε από την καταστροφή. Τέσσερα χρόνια αργότερα υποτάχθηκε και έγινε ξανά βυζαντινή επαρχία. Το παράδειγμα των Βουλγάρων συνέτισε τους Σέρβους και τους Κροάτες, που έσπευσαν να δηλώσουν υποταγή και αφοσίωση στον βασιλέα των Ρωμαίων. Ο Βασίλειος αποκλήθηκε «Βουλγαροκτόνος» και αποκατέστησε την κυριαρχία στη Βαλκανική από τον Δούναβη ως το Αιγαίο κι από την Αδριατική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.

ΠΗΓΗ: https://military-history.gr/1014-07-29-kleidion-battle/