Οι Αλαουίτες της Συρίας

 

Η κοινότητα των Αλαουιτών, που αποτελεί περίπου το 10% του πληθυσμού της Συρίας, μοιράζεται ανάμεσα στα βουνά κατά μήκος της Μεσογείου και πόλεων, όπως η Δαμασκός και η Χόμς, που είναι εγκατεστημένοι ως μετανάστες. Η πίστη τους μοιάζει με τον σιιτισμό, όμως οι αστικοποιημένοι Αλαουίτες έχουν «ισλαμοποιήσει» την θρησκευτική τους πρακτική. 

Εδώ και έναν αιώνα, αυτοί ονομάζονταν «nosairis». Το 1903 ο Βέλγος Ιησουίτης Henri Lammens επισκέφτηκε έναν θρησκευτικό αρχηγό «nosairi». Όπως και άλλοι Οριενταλιστές πριν από αυτόν, ενδιαφέρθηκε για αυτόν τον λαό σκοτεινής προέλευσης που είχε υιοθετήσει θρησκευτικά δόγματα γεμάτα από αρχαϊσμούς και συγκρητισμό, όπως η μεταφορά των ψυχών ή η πίστη σε μία «ιδιαίτερη» Τριάδα, όπου ο Μωάμεθ ο Προφήτης, ο Άλι ο γαμπρός του, και ο Σαλμάν, ένας από τους συντρόφους του. Αυτοί παρακολουθούν εξίσου χριστιανικές εορτές και άλλες με ειδωλολατρικές αναφορές. Τα μυστικά της θρησκείας των «nosairis» μεταφέρονται μόνο στους μυημένους. Ο ρομαντικός Lammens νόμισε ότι γνώρισε αρχαίους χριστιανούς, όμως οι τοπικοί σεΐχιδες μιλούσαν για σιιτικό ισλάμ. Ήταν ένας λαός στερημένος από εξωτερικούς προστάτες, και αυτό ήταν το πρόβλημα τους στην περίοδο της απόσυρσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και έπειτα στη Συρία υπό την γαλλική εντολή (από το 1920).

Θρησκευτικός χάρτης της Συρίας. Με ανοικτό πράσινο στην βορειοδυτική ακτή, οι Αλαουίτες μουσουλμάνοι.

Η θρησκεία τους γεννήθηκε στο εσωτερικό του Σιισμού, μεταξύ του 9ου και του 10ου αιώνα, υπό τον ιδρυτή Mohammed Ibn Nosair (εξού και το όνομα τους).  Ανήκει αυτή η πίστη σε ομάδες ριζοσπαστικές, που λέγονται ghulât, που έχουν κατηγορηθεί ότι έχουν υπερβάλει στην πίστη για τη θεοποίηση του Άλι. Αποσύρθηκαν στα βουνά και καλλιέργησαν έναν εσωτερικό βίο, γνωστικό και μυστικό, στο περιθώριο του ισλάμ, των νόμων και των τυπικών του. Μάλιστα, διατήρησαν στο πέρασμα του χρόνου και κάποιες πρακτικές, προσβλητικές για τους Σουνίτες, όπως η τελετουργική βλασφημία των διαδόχων του Προφήτη. Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να τους ενσωματώσουν, ακόμα και όταν αυτοί ζούσαν στα χωριά των βουνών (Jabal Ansarieh) και στο σαντζάκι της Αλεξανδρέττας. Στα βουνά η μοίρα των αναλφάβητων χωρικών που τους εκμεταλλεύονταν οι σουνίτες ιδιοκτήτες, ήταν γεμάτη δυστυχία, όμως κάποιοι από αυτούς κατέλαβαν θέσεις στην οθωμανική διοίκηση. Από τη δεκαετία του 1910, οι θρησκευτικοί ηγέτες των «nosairis» άρχισαν να καλλιεργούν σχέσεις με τους συγγενείς τους θρησκευτικά Δωδεκατιστές του νοτίου Λιβάνου και του Ιράκ. Μερικοί άρχισαν να εμφανίζονται ως «Αλαουίτες», για να συνδεθούν με τη μορφή του Άλι και με τον Σιιτισμό. Οι Γάλλοι, όταν εγκαταστάθηκαν στη Συρία και στο Λίβανο (1920-1946), υιοθέτησαν αυτόν τον όρο για να τους χαρακτηρίσουν. Ήθελαν να τους διαχωρίσουν από τους Σουνίτες, ώστε να μπορούν ευκολότερα να εφαρμόσουν το διαίρει και βασίλευε. Η Συρία τεμαχίστηκε και σε αυτούς δόθηκε ένα αυτόνομο τμήμα, που το 1922 έγινε «κρατίδιο» με την Λαττάκεια ως πρωτεύουσα, πριν ενσωματωθεί στη Συρία το 1939. Δεν δέχθηκαν όλοι τους ειρηνικά τη γαλλική διευθέτηση.

Ο αρχηγός φυλής Saleh Al-Ali (1884-1950), πήρε τα όπλα και αντιστάθηκε μέχρι το 1921. Υπήρξε ο πρώτος επαναστάτης της Συρίας και αναγνωρίστηκε το 1946, στη διάρκεια της πρώτης ανεξάρτητης συριακής κυβέρνησης, ως ένας εθνικός ήρωας. Διακρίνουμε και μία άλλη μορφή: αυτή του Soleiman Al-Mourchid, ο οποίος ήταν ένας θαυματουργός αγρότης που ονομάστηκε προφήτης και τελικά απαγχονίστηκε ως προδότης από την ανεξάρτητη Συρία το 1946. Οι οπαδοί του συγκρότησαν μία σέκτα. Αυτός ο τελευταίος ήταν υπέρ της αυτονομίας των Αλαουιτών. Προπολεμικά, οι ηγήτορες των Αλαουιτών ήταν χωρισμένοι σε αυτούς που ήθελαν τη διατήρηση της αυτονομίας τους από την Συρία, και σε αυτούς που ήθελαν ως νέοι και μορφωμένοι να συμμαχήσουν με τους Σουνίτες των πόλεων και να ενωθούν με την Συρία. Οι οπαδοί της συριακής ενότητας, όπως ο Al-Ahmad (1866-1942), διακήρυσσαν την ένταξη τους στο Ισλάμ.

Όταν ανεξαρτητοποιήθηκε η Συρία, οι Αλαουίτες αντιπροσώπευαν το 11% του πληθυσμού και το 80% από αυτούς κατοικούσαν στα βουνά. Με τους Γάλλους άρχισαν σταδιακά να μεταφέρονται σε πόλεις και σε παραθαλάσσιες κοινότητες, άρχισαν να αστικοποιούνται. Το πιο σημαντικό ήταν, όμως, ότι βρήκαν διέξοδο στον στρατό, που υπήρξε ο βασικός πυλώνας του κράτους και του Μπάαθ. Με τη βοήθεια των Δωδεκατιστών του Ιράκ, ίδρυσαν θρησκευτικούς θεσμούς, οικοδόμησαν τζαμιά, δημοσίευσαν έργα και κατάφεραν το 1952 να αναγνωριστούν ως «Τζαφαρίτες», δηλαδή ως Σιίτες, από τον Μουφτή της Συρίας. Η διαδικασία προσέγγισης με τον Σιισμό θα ενταθεί με τον Hafez Al-Assad, στη διάρκεια της διακυβέρνησης του οποίου ένας σημαντικός θρησκευτικός αρχηγός, ο Moussa Sadr, θα τους χαρακτηρίσει ως μουσουλμάνους το 1973, και θα ανοίξουν σιιτικές θρησκευτικές σχολές στην Sayyida Zaynab, προάστιο της Δαμασκού. Με το μπααθικό πραξικόπημα του 1963, άρχισε να διαμορφώνεται μία άτυπη συμμαχία του Assad με τους Αλαουίτες. Η πελατειακή λογική του Assad τους ευνόησε, όμως δεν ήταν όλοι οι Αλαουίτες ευνοϊκά διακείμενοι προς το καθεστώς. Ο Σύρος Πρόεδρος υπονόμευσε την φυλετική τους ιεραρχία και την εξουσία των θρησκευτικών τους ηγετών. Ταυτόχρονα, η άνοδος των φτωχών Αλαουιτών στην κοινωνία της ενοποιημένης Συρίας είχε και αρνητικά αποτελέσματα, καθώς τους εξέθετε σε πολλές πιέσεις και συμβιβασμούς.


ΠΗΓΗ: https://cognoscoteam.gr/archives/46484

ο Firefox ανοίγει κανονικά τα σχόλια του Disqus, αρκεί να κάνετε το εξής:

-Στον Firefox (απο υπολογιστή) επιλέγουμε: Ρυθμίσεις ---> απόρρητο και ασφάλεια ---> "Ενεργοποίηση λειτουργίας μόνο HTTPS σε όλα τα παράθυρα"

-Στον Firefox (απο κινητό) επιλέγουμε: Ρυθμίσεις ---> απόρρητο και ασφάλεια ---> "λειτουργία «Μόνο HTTPS» ενεργή σε όλες τις καρτέλες"

-Στον Chrome (απο υπολογιστή και απο κινητό) επιλέγουμε: Ρυθμίσεις ---> απόρρητο και ασφάλεια ---> "Να χρησιμοποιούνται πάντα ασφαλείς συνδέσεις - Αναβάθμιση των πλοηγήσεων σε HTTPS και ειδοποίηση πριν τη φόρτωση ιστοτόπων που δεν το υποστηρίζουν."

Ο Chrome έχει ακόμα πρόβλημα, έστειλα σχετικό μήνυμα και στη Google μήπως το διορθώσουν. Μέχρι τότε μπορείτε να μπαίνετε και απευθείας στα σχόλια της Ατλαντίδας απο εδώ https://disqus.com/home/forums/apanemo-limani/?l=el