Οι Έλληνες σε όλες την ιστορική τους πορεία έχουν αποδειχθεί λαμπροί πολεμιστές. Οι Μυκηναίοι όχι μόνο δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση, αλλά ήταν αυτοί που έθεσαν το ηρωικό ιδεώδες που τόσες γενεές Ελλήνων εξέθρεψε. Ο Αλέξανδρος, ο Μακρυγιάννης, ο Κολοκοτρώνης και τόσες άλλες ηγετικές φυσιογνωμίες της ελληνικής ιστορίας ήταν βαθύτατα διαποτισμένοι από τα ηρωικά νάματα των Αχαιών ηρώων, όπως ο τυφλός ποιητής τα τραγούδησε.
O Xριστιανισμός έφτασε στην Ιαπωνία το 1549 μ.Χ, όταν ο Ισπανός ιεραπόστολος Φραγκίσκος Ξαβέριος αφίχθηκε από την Κίνα μαζί με μια ομάδα Ιησουιτών συναδέλφων του και Ιαπώνων προσύλητων. Η νέα θρησκεία βρήκε σχεδόν άμεσα πρόσφορο έδαφος. Η δυτική χώρα γέμισε χριστιανικές εκκλησίες, ενώ σύντομα ιδρύθηκαν καθολικές ιεραποστολές στο Ναγκασάκι, σημαντικό λιμάνι στην νήσο Κιουσού, και στην πρωτεύουσα Κιότο στο κεντρικό Χονσού. Τέσσερις Ιάπωνες υποψήφιοι ιερείς και ιεραπόστολοι στάλθηκαν στην Ρώμη για να εκπαιδευτούν και να γνωρίσουν τον Πάπα, ενώ μέχρι το 1581 υπήρχαν στην χώρα 150.000 Χριστιανοί, εκ των οποίων οι 100.000 στο Κιουσού. Το σύμβολο του σταυρού έγινε κοινό στην Ιαπωνία, καθώς οι Χριστιανοί στρατιώτες τον έβαζαν πάνω στην πανοπλία τους, ενώ ακόμα και σε μικρές κοινότητες φτιάχνονταν απλοί ξύλινοι σταυροί που λατρεύονταν κατά τα πρότυπα του Σίντο, της αρχέγονης ιαπωνικής θρησκείας.
Ο συνταγματάρχης του γαλλικού στρατού Νικόλαος Παπάζογλου αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά και πιο αινιγματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Το πραγματικό του όνομα είναι άγνωστο. Η καταγωγή της οικογένειας του από το Τσεσμέ της Μικράς Ασίας, του προσέδωσε το επώνυμο Τσεσμελής.
Δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κάλαντα, διακοσμητικά σε πράσινο, κόκκινο και χρυσό χρώμα και ανάλογα εδέσματα, όπως κουραμπιέδες και μελομακάρονα δημιουργούν τη γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων. Ωστόσο, αν και παγκόσμια γιορτή, σε μια σειρά από χώρες του κόσμου τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με πολλούς διαφορετικούς και ιδιαίτερους τρόπους.
Αν διαβάσει κάποιος τον Aristakes του Lastivert, εναν Αρμένιο χρονικογράφο του 11ου αιώνα, θα φρίξει με την έκταση και την σφοδρότητα των πρώτων Τουρκικών επιδρομών, που άρχισαν συστηματικά πλέον να πλήττουν τα Αρμενικά κρατίδια και κατόπιν την ίδια την Αυτοκρατορία, ήδη απο την δεκαετία του 1030.
