Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst δημοσίευσε πρόσφατα στο περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences» ότι δημιούργησαν ένα νέο στέρεο υλικό που μοιάζει με καουτσούκ, το οποίο έχει εκπληκτικές ιδιότητες, και δύναται να απορροφήσει αλλά και να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες ενέργειας κι αυτό να προγραμματίζεται.
Το πιο ενοχλητικό απ΄ όλα ήταν η απώλεια της Ουκρανίας. Η εμφάνιση ενός ανεξάρτητου ουκρανικού κράτους δεν ήταν μόνο μια πρόκληση για όλους τους Ρώσους, που καλούνται να ξανασκεφτούν τη φύση της δικής τους πολιτικής και εθνοτικής ταυτότητας, αλλά και αντιπροσώπευε ζωτική γεωπολιτική υποχώρηση για το ρωσικό κράτος. Η αποκήρυξη της ρωσικής αυτοκρατορικής ιστορίας, που κράτησε πάνω από 300 χρόνια, σήμανε την απώλεια μιας δυνητικά πλούσιας βιομηχανικής και αγροτικής οικονομίας και 52 εκατ. ατόμων, που είναι επαρκώς συγγενείς με τους Ρώσους από εθνοτική και θρησκευτική άποψη, ώστε να κάνουν τη Ρωσία ένα πραγματικό, μεγάλο και γεμάτο πεποίθηση αυτοκρατορικό κράτος. Η ανεξαρτησία της Ουκρανίας στέρησε επίσης τη Ρωσία από την κυρίαρχη θέση της στη Μαύρη Θάλασσα, όπου η Οδησσός χρησίμευε ως η ζωτική πύλη της Ρωσίας για το εμπάργκο με τη Μεσόγειο και τον πέραν αυτής κόσμο.
Μπορεί το προσωρινό stop του Γερμανού Καγκελάριου Σολτς στην πιστοποίηση του αγωγού Nord Stream 2 να ήταν αναμενόμενο μετά την χθεσινή κλιμάκωση της ρωσο-ουκρανικής κρίσης, με την αναγνώριση από τον Πούτιν της ανεξαρτησίας των αυτονομιστικών εδαφών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, ωστόσο το ίδιο αναμενόμενη ήταν τόσο η αντίδραση της Μόσχας, όσο και των αγορών που οδήγησαν σε περαιτέρω αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου κατά 13%, και με το πετρέλαιο να φλερτάρει με τα 100 δολάρια το βαρέλι.
Το 1823 και ενώ η επανάσταση ήταν σε πλήρη εξέλιξη, τα γρόσια τελειώναν και αποφασίστηκε από την Εθνοσυνέλευση του Άστρους η ανάγκη σύναψης δανείων στο Λονδίνο, για να καλυφθούν οι οικονομικές ανάγκες του απελευθερωτικού αγώνα. Αποφασίστηκε ακόμα πως το δάνειο θα διαπραγματευόταν μία τριμελής επιτροπή, που θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Το γεγονός πως μία από τις υπάρχουσες ετυμολογικές ερμηνείες για τη λέξη Ουκρανία βασίζεται στη σλαβική λέξη για το «άκρο» ή «σύνορο» αποτελεί ιστορική ειρωνεία. Χαρακτηριστικό είναι πως η χρήση του οριστικού άρθρου («the», «l’») που προηγείται του ονόματος της χώρας σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες έχει καταστεί πολιτικά μη ορθή, όπως άλλωστε και ο κατά πολύ παλαιότερος προσδιορισμός της ως «Μικρή Ρωσία». Ωστόσο και οι δύο ονοματολογικές πρακτικές δεν έχουν τις απαρχές τους στη δήθεν προϋπάρχουσα αντιπαλότητα Ρωσίας-Ουκρανίας αλλά στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντίστοιχα. Το μεν «άκρο» αποτελεί αναφορά στο ανατολικό σύνορο της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, ο δε επιθετικός προσδιορισμός «Μικρή» στη διοικητική διχοτόμηση της σλαβικής μητρόπολης («Μεγάλη Ρωσία» και «Μικρή Ρωσία») τον 14ο αιώνα.
