Παιδομάζωμα: Ο φρικτός φόρος αίματος του Ελληνισμού
Το παιδομάζωμα υπήρξε ο βαρύτερος φόρος αίματος που κλήθηκε ένα έθνος να πληρώσει κατά τη διάρκεια ξενικής κατοχής. Κι αυτό διότι στόχος του δεν ήταν μόνο η αποδυνάμωση του ηττημένου αλλά η ενδυνάμωση του νικητή.
Τρανσουμανισμός, όταν οι θνητοί θέλουν να γίνουν αθάνατοι
Μέχρι πρόσφατα, όποιος έλεγε ότι έχει τα χάπια και τις θεραπείες που θα σε ξανακάνουν νέο θεωρούταν απατεώνας. Η Silicon Valley όμως είναι χτισμένη στην ιδέα ότι η τεχνολογία μπορεί να βελτιώσει (ή να χακάρει) οποιαδήποτε πτυχή της ζωής μας, άρα και την ποιότητα και την διάρκεια της. Έτσι, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός τρανσουμανιστών επιστημόνων θεωρούν ότι με τον καιρό τα ανθρώπινα όντα θα μπορούν να μετασχηματιστούν μέσω της βιοϊατρικής και ότι η γήρανση θα θεραπεύεται όπως κάθε άλλη ασθένεια.
Ο Λέων Σγουρός υπήρξε μέλος της ισχυρής αριστοκρατικής οικογένειας των Σγουρών με καταγωγή από το Ναύπλιο. Η άνοδος της οικογένειας του αρχίζει κατά τον 11ο αιώνα μ.Χ, με πρώτο αναφερόμενο τον πρωτοσπαθάριο Μιχαήλ Σγουρό, ο βυζαντινολόγος Αλέξανδρος Καζντάν αναφέρει δώδεκα εκπροσώπους κατά την περίοδο της βασιλείας του Αλέξιου Α΄Κομνηνού. Ο βαθμός που κατείχε ο Λέων Σγουρός ήταν αυτός του < Σεβαστοϋπερτάτου>, κατά την περίοδο όπου εξελίσσονταν τα γεγονότα της παραμονής των Σταυροφόρων έξω από την Κωνσταντινούπολη αλλά και μετά την άλωση της βρήκε την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα βραχύβιο κρατίδιο προσαρτώντας της πόλεις της νοτίου Ελλάδος με την πλήρη εδαφική ακμή του να φτάνει έως την Λάρισα.
Ο πιο στυγνός εκτελεστής στην Ελλάδα τσιμεντώθηκε από τους ίδιους τους συνεργάτες του
Η έκφραση «θα σε τσιμεντώσω» είναι πολύ γνωστή και παραπέμπει στην ελληνική μαφία! Είναι όμως και 100% αληθινή, υπό την έννοια ότι όντως… τσιμέντωναν το θύμα τους. Για να μην γλιτώσει σίγουρα, για να μην τον βρουν. Αυτό ήταν και το τραγικό τέλος του Βασίλη Σούφλα. Ίσως του πιο ψυχρού, στυγερού, αδυσώπητου εκτελεστή ελληνικής μαφίας. Ενός δολοφόνου της διπλανής πόρτας, που δεν είχε σε τίποτα να πατήσει τη σκανδάλη ακόμα και σε γείτονα, ακόμα και σε αυτόν που του κόρναρε στον δρόμο.
Ρίμινι: Το ξεχασμένο έπος του Ελληνικού στρατού στην Ιταλία
Εχουν περάσει εβδομήντα πέντε χρόνια από τότε που ένα μικρό ελληνικό εκστρατευτικό σώμα η ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (ΕΟΤ) είχε καθοριστική συμβολή στην προσπάθεια των συμμάχων στην απώθηση των Γερμανών από την ιταλική χερσόνησο κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιταλική πόλη του Ρίμινι κατελήφθη από τους Ελληνες μαχητές έπειτα από σκληρές μάχες με τις δυνάμεις του Αξονα και η ελληνική σημαία κυμάτισε στο δημαρχείο της πόλης. Η κατάληψη του Ρίμινι δεν απετέλεσε μόνο το έπαθλο του δεκαπενθήμερου σκληρού και αιματηρού αγώνα της Ταξιαρχίας, αλλά επανέφερε την Ελλάδα, δύο χρόνια μετά τη μάχη του (Ελ) Αλαμέιν, στο συμμαχικό στρατόπεδο εξασφαλίζοντάς της το αναγκαίο περιθώριο για την προβολή των θέσεών της και τη διεκδίκηση απαράγραπτων εδαφικών απαιτήσεων στο συνέδριο της ειρήνης που θα ακολουθούσε.