Στις 4 Οκτωβρίου 1947, πέθανε ο ο πατέρας της Κβαντικής Θεωρίας και κάτοχος Βραβείου Νόμπελ Φυσικής, ο Γερμανός φυσικός Μαξ Πλανκ. Γερμανός θεωρητικός φυσικός με μοναδική θέση στην ιστορία της επιστήμης ως ο άνθρωπος που εισήγαγε για πρώτη φορά -το 1900- την έννοια του φωτεινού κβάντου και μέσω αυτής την περίφημη σταθερά του Πλανκ επί της οποίας στηρίζεται όλο το κβαντικό οικοδόμημα.
Οι νέες φωτογραφίες από το νεφέλωμα του Ωρίωνα
«Πλανήτες» στο μέγεθος του Δία που «πλέουν» ελεύθερα στο διάστημα, χωρίς να συνδέονται με κάποιο αστέρι, εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST). Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στην συγκεκριμένη ανακάλυψη είναι ότι τα διαστημικά αυτά ατικείμενα φαίνεται να κινούνται σε ζευγάρια και οι αστρονόμοι προσπαθούν επί του παρόντος να βρουν την εξήγηση.
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στη Via Hebron της Ιερουσαλήμ, ανακαλύφθηκε μια ταφική σπηλιά που περιείχε τον τάφο μιας εταίρας, ο οποίος χρονολογείται στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. – αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.
Τα ερείπια του αρχαίου κτηρίου που σήμερα είναι γνωστά ως Φυλακές Σωκράτους βρίσκονται στον Λόφο Φιλοπάππου στην Αθήνα. Ο χώρος έλαβε την ονομασία του από τον Σωκράτη, λόγω της πεποίθησης ότι σε αυτό το σημείο είχε κάποτε φυλακιστεί ο αρχαίος φιλόσοφος. Λεπτομερείς πληροφορίες για τη φυλάκιση και την εκτέλεση του Σωκράτη λαμβάνουμε από τους διαλόγους Κρίτων και Φαίδων.
1.1. Τα είδη, οι χρήσεις και η σημασία των βυζαντινών δρόμων
Οι Ρωμαίοι διέκριναν τους δρόμους σε δημόσιους (viae publicae) και ιδιωτικούς (viae privatae). Οι Βυζαντινοί διατήρησαν αυτή τη διάκριση με κάποιες προσαρμογές στις συνθήκες της εποχής τους. Έτσι στο Βυζάντιο το οδικό δίκτυο περιλάμβανε τις κεντρικές αρτηρίες (δημοσία ή βασιλική οδός-στράτα ή λεωφόρος ή τρίβος), τους επαρχιακούς δρόμους (πλαγία οδός), που συνέδεαν τις μικρές πόλεις με τα μεγάλα αστικά κέντρα και τα χωριά, και τους αγροτικούς δρόμους, που συνέδεαν τα χωριά με τη γύρω περιοχή και αυτήν με τις μικρές πόλεις. Οι τελευταίοι ανήκαν κατά τμήματα σε ιδιώτες κτηματίες, αλλά χρησιμοποιούνταν από όλη την αγροτική κοινότητα και γι’ αυτό δεν διέφεραν από τους ιδιωτικούς δρόμους των Ρωμαίων. Αγροτικός δρόμος ήταν και το μονοπάτιον, φυσικός ή τεχνητός δρόμος, που συχνά, όταν το έδαφος ήταν επικλινές, υποστηριζόταν από ανάλημμα.
17 Σεπτεμβρίου 1822. Το Εκτελεστικό, μετά από πρόταση των Χιλιάρχων και των Καπεταναίων της περιοχής, ορίζει το Γεώργιο Βαρνακιώτη Στρατηγό της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης, οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821, κατάγονταν από παλιά οικογένεια αρματολών. Ήταν έγγονος του αρματολού Γιάννου Βαρνακιώτη, που μετά την αποτυχία της επανάστασης του Ορλώφ (1770 – 74) είχε καταφύγει στη Ρωσία, και γιος του Νικολού Βαρνακιώτη.
