Nord Stream 2: Τι σημαίνει το stop στον πιο στρατηγικό αγωγό της Ρωσίας

 

Μπορεί το προσωρινό stop του Γερμανού Καγκελάριου Σολτς στην πιστοποίηση του αγωγού Nord Stream 2 να ήταν αναμενόμενο μετά την χθεσινή κλιμάκωση της ρωσο-ουκρανικής κρίσης, με την αναγνώριση από τον Πούτιν της ανεξαρτησίας των αυτονομιστικών εδαφών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, ωστόσο το ίδιο αναμενόμενη ήταν τόσο η αντίδραση της Μόσχας, όσο και των αγορών που οδήγησαν σε περαιτέρω αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου κατά 13%, και με το πετρέλαιο να φλερτάρει με τα 100 δολάρια το βαρέλι.

Τα δάνεια του 1821 από τους ξένους. Η αντιπαράθεση των μελών της επιτροπής που διαπραγματεύτηκε τα δάνεια στο Λονδίνο. Οι κατηγορίες για χλιδάτη ζωή και για "καραγκιόζηδες"

Το 1823 και ενώ η επανάσταση ήταν σε πλήρη εξέλιξη, τα γρόσια τελειώναν και αποφασίστηκε από την Εθνοσυνέλευση του Άστρους η ανάγκη σύναψης δανείων στο Λονδίνο, για να καλυφθούν οι οικονομικές ανάγκες του απελευθερωτικού αγώνα. Αποφασίστηκε ακόμα πως το δάνειο θα διαπραγματευόταν μία τριμελής επιτροπή, που θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Ουκρανία: Ιστορία δύο άκρων;

Το γεγονός πως μία από τις υπάρχουσες ετυμολογικές ερμηνείες για τη λέξη Ουκρανία βασίζεται στη σλαβική λέξη για το «άκρο» ή «σύνορο» αποτελεί ιστορική ειρωνεία. Χαρακτηριστικό είναι πως η χρήση του οριστικού άρθρου («the», «l’») που προηγείται του ονόματος της χώρας σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες έχει καταστεί πολιτικά μη ορθή, όπως άλλωστε και ο κατά πολύ παλαιότερος προσδιορισμός της ως «Μικρή Ρωσία». Ωστόσο και οι δύο ονοματολογικές πρακτικές δεν έχουν τις απαρχές τους στη δήθεν προϋπάρχουσα αντιπαλότητα Ρωσίας-Ουκρανίας αλλά στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντίστοιχα. Το μεν «άκρο» αποτελεί αναφορά στο ανατολικό σύνορο της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, ο δε επιθετικός προσδιορισμός «Μικρή» στη διοικητική διχοτόμηση της σλαβικής μητρόπολης («Μεγάλη Ρωσία» και «Μικρή Ρωσία») τον 14ο αιώνα.

Θα ασπάζονταν οι Ρώσοι τον πόλεμο;

Σε μια συνέντευξη, στις 28 Ιανουαρίου, στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης για την κρίση στην Ουκρανία, ο Σεργκέι Λαβρόφ, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, είπε, «αν εξαρτάται από την Ρωσική Ομοσπονδία, δεν θα γίνει πόλεμος». Υπονόησε, επίσης, ότι υπήρχαν «ψήγματα λογικής» στις επίσημες απαντήσεις που είχαν δώσει οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ στις απαιτήσεις της Ρωσίας λίγες μέρες νωρίτερα. Για ορισμένους Δυτικούς σχολιαστές, τα σχόλια του Λαβρόφ ήταν μια ελπιδοφόρα σηματοδότηση ότι το Κρεμλίνο είχε επιτύχει τους ενδιάμεσους στόχους του και ότι μπορεί να άλλαζε πορεία. Σύμφωνα με αυτή την ανάλυση, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, είχε την Δύση ακριβώς εκεί που ήθελε: μετακινώντας περισσότερους από εκατό χιλιάδες στρατιώτες στα ουκρανικά σύνορα και εκδίδοντας τελεσίγραφο, είχε υποχρεώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ να μπουν σε διάλογο με τη Μόσχα. Εξ’ αρχής, λοιπόν, η ρωσική κυβέρνηση είχε ενεργήσει με προμελετημένη πολιτική των άκρων, επιδιώκοντας μια προσέγγιση που έχει αφήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ με ελάχιστες επιλογές, εκτός από την διαπραγμάτευση επί ίσοις όροις.

Η ιστορία του πιλότου της RAF που έσωσε τον Αυξεντίου

Η ιστορία του Χριστάκη Χαραλάμπους από τον Αναλιόντα κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Από τον Αναλιόντα στην Παλαιστίνη κι από κει στην Αγγλία και τη RAF.

Ασπρη μέρα

Έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσα χρόνια υπάρχει η έκφραση “άντε να δούμε μια άσπρη μέρα”; 2500 χρόνια πίσω και δεν έχει καμία σχέση με τη χιονόπτωση. Όλα ξεκινούν από το γεγονός ότι το μαύρο είναι για τον δυτικό άνθρωπο το χρώμα-σύμβολο της σκοτεινιά. Της δυσπραγίας, του πένθους. Και μέσα σ’ αυτή τη γενική σκοτεινιά, άτομα και λαοί περιμένουν την ανάκαμψη. Τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής, περιμένουν να δουν την «άσπρη μέρα».

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος σε μια συγκλονιστική αφήγηση για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο

Όταν κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, το 1940, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 – 13 Απριλίου 1984) κλήθηκε να υπηρετήσει στην πρώτη γραμμή και πήρε μέρος σε μεγάλες μάχες.