Φιλοποίμην: Ο «τελευταίος των Ελλήνων»
Οι ικανότητες του στρατηγού στη μάχη, οι σπάνιες αρετές του, το άδοξο τέλος του και ο πίνακας του Ρούμπενς.
Απο τις Περσίδες Πύλες ο Αλέξανδρος, βαδίζοντας ταχύτατα, έφτασε στον Αράξη, όπου βρήκε έτοιμη τη γέφυρα και την πέρασε με τον στρατό του χωρίς την παραμικρή δυσκολία. Βιαζόταν να φτάσει στην Περσέπολη, πρίν προλάβουν οι φύλακες να διαφύγουν απο εκεί με τους περσικούς θησαυρούς. Ενώ βάδιζε πρός την Περσέπολη, ο Αλέξανδρος επιτάχυνε την πορεία του, γιατί πήρε επιστολή του διοικητού της πόλης Τιριδάτου, που τον ειδοποιούσε οτι, αν έφτανε εκεί πρίν απο τους ανθρώπους του Δαρείου, θα του παρέδιδε την πόλη.
Ατμόσφαιρα βυζαντινής μυσταγωγίας στη νέα έκθεση του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που έχει ως θέμα την επίδραση του Βυζαντίου στην Αφρική. Πρόκειται για μια μεγάλη, διεθνή παραγωγή με πάνω από 200 σπάνια εκθέματα, όπως η μεγάλη λατρευτική εικόνα του Αγίου Γεωργίου της Μονής του Σινά (φωτογραφία), που προβάλλουν μια υποφωτισμένη περιοχή της Ιστορίας μέσα από την ώσμωση του βυζαντινού πολιτισμού με τις ακμάζουσες τότε κοινωνίες της Βόρειας και Ανατολικής Αφρικής.
Η αιγυπτιακή νίκη επι της συμμαχίας του Καντες στη μάχη της Μεγιδδούς αποκατέστησε τον αιγυπτιακό έλεγχο επί της Παλαιστίνης και πρόσφερε το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου για την οικοδόμηση ναών και μνημείων. Η Μεγιδδώ θεωρείται επίσης σημαντική μάχη επειδή είναι η παλαιότερη στρατιωτική αναμέτρηση για την οποία έχουν διασωθεί έστω και αποσπασματικές περιγραφές από αυτόπτες μάρτυρες.