Στις "φλόγες" του κινεζικού δράκου η αναδυόμενη Ασία
Το δίλημμα του Martowardojo είναι ενδεικτικού της ολοένα πιο χαοτικής κατάστασης που δημιουργείται στις αναδυόμενες αγορές του κόσμου. Έξι μήνες πριν, ο μεγαλύτερος φόβος για τον Martowardojo και τους ομολόγους του στις αναδυόμενες αγορές από τη Σεούλ έως τη Μπραζίλια ήταν μήπως η Yellen ανακοινώσει κάποια στιγμή σύντομα την πρώτη αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων σε διάστημα σχεδόν μιας δεκαετίας. Πλέον, η δράση της Fed μοιάζει σχεδόν ακίνδυνη σε σύγκριση με την απειλή που θέτει η Κίνα με την επιβράδυνση της οικονομίας της, την υποτίμηση του νομίσματός της και την κατάρρευση του χρηματιστηρίου της (οι κινεζικές μετοχές έκαναν νέα βουτιά την Τρίτη προτού ανακάμψουν ελαφρώς την Τετάρτη).
Στο μεταξύ, ο αριθμός των εύθραυστων αναδυόμενων χωρών έχει αυξηθεί από το 2013, τη χρονιά που ο Martowardojo ανέλαβε το "τιμόνι" της κεντρικής τράπεζας στη Τζακάρτα. Τότε, η μεγαλύτερη οικονομία της Νοτιο-Ανατολικής Ασίας εντάχθηκε μαζί με τη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική και την Τουρκία στην ομάδα των Εύθραυστων Πέντε, δηλαδή τη λίστα που έφτιαξε η Morgan Stanley με τις αναδυόμενες οικονομίες που αντιμετωπίζουν κίνδυνο στασιμότητας. Σήμερα, οι στρατηγικοί αναλυτές της τράπεζας εκφράζουν ανησυχία για αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί οι Προβληματικές Δέκα. Η λίστα περιλαμβάνει τις ασιατικές οικονομίες της Σιγκαπούρης, της Νότιας Κορέας, της Ταϊβάν και της Ταϊλάνδης μαζί με τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία, το Περού, τη Ρωσία και τη Νότια Αφρική.
Όμως, από όλες αυτές τις χώρες, είναι οι γείτονες της Κίνας που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Για χρόνια, ο κινεζικός ρυθμός ανάπτυξης του 10% και η αδηφάγος ζήτηση για εμπορεύματα και μεταποιημένα αγαθά έδινε ώθηση στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ασίας. Αυτό συγκάλυπτε τις εγγενείς αδυναμίες στα χρηματοπιστωτικά συστήματα της περιοχής και στα μοντέλα ανάπτυξης, αμβλύνοντας παράλληλα τις πιέσεις για τους πολιτικούς να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις -μέχρι τώρα.
Η Ινδονησία έχει ξεχωρίσει για το χρόνιο εφησυχασμό της. Από όταν ανέλαβε την προεδρία τον περασμένο Οκτώβριο, ο Πρόεδρος Joko Widodo άργησε να λάβει μέτρα για τη μείωση της γραφειοκρατίας, τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Τώρα, πληρώνει το τίμημα, καθώς η υποτίμηση της Κίνας εντείνει τις καθοδικές πιέσεις για τη ρουπία, ένα από τα ασιατικά νομίσματα με τη χειρότερη απόδοση φέτος. Οι εξαγωγές μειώθηκαν 19,2% τον Ιούλιο, ενώ οι εισαγωγές υποχώρησαν 28,4% -ένα σημάδι ότι η ζήτηση είναι αδύναμη τόσο εκτός όσο και εντός της χώρας.
Ή σκεφτείτε την περίπτωση της Μαλαισίας, το νόμισμα της οποίας, το ρινγκίτ, βρίσκεται σε επίπεδα που τελευταία φορά εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της ασιατικής οικονομικής κρίσης το 1998. Έχοντας ήδη πληγεί από τα πολιτικά σκάνδαλα και την πτώση των τιμών των βασικών εμπορευμάτων, η Μαλαισία βλέπει τη φυγή των κεφαλαίων να επιταχύνεται, καθώς οι επενδυτές γίνονται πιο επιφυλακτικοί απέναντι στο κινεζικό γουάν. Το ίδιο ισχύει και για το ταϊλανδικό μπατ, το οποίο δεχόταν ήδη πιέσεις εξαιτίας των πλήρως αναποτελεσματικών οικονομικών πολιτικών της στρατιωτικής χούντας της χώρας (η μυστηριώδης έκρηξη στην Μπανγκόκ την Δευτέρα που σκότωσε τουλάχιστον 20 άτομα δεν βοήθησε την κατάσταση).
Σε πτωτική τροχιά βρίσκεται και το κορεατικό γουόν. Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ασίας, δεν δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει μόνο την επιβράδυνση της ανάπτυξης της Κίνας (η οποία απορροφά το 30% των εξαγωγών της Νότιας Κορέας) αλλά και το ανανεωμένο φλερτ της Ιαπωνίας με την ύφεση. Η ιαπωνική οικονομία συρρικνώθηκε με ετησιοποιημένο ρυθμό 1,6% στο β’ τρίμηνο, αυξάνοντας την πιθανότητα παρέμβασης της Τράπεζας της Ιαπωνίας με στόχο τη μείωση της αξίας του γεν. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Κορεάτης Πρόεδρος Park Geun Hye είναι μια μάχη μεταξύ της Ιαπωνίας της προηγμένης τεχνολογίας και της Κίνας του χαμηλού κόστους.
Οι ρωγμές αρχίζουν να κάνουν αισθητή την εμφάνισή τους στην ευχάριστη ιστορία που συνήθιζαν να λένε οι αξιωματούχοι και επενδυτές της περιοχής για την ανάπτυξη της περιοχής. Για πάρα πολύ καιρό, η ιστορία αυτή σε συνδυασμό με την ταχεία ανάπτυξη της Κίνας και την προθυμία των Κεντρικών Τραπεζιτών να επιδίδονται σε ποσοτική χαλάρωση, υπέσκαπταν την επείγουσα ανάγκη για επίπονες διαρθρωτικές αναβαθμίσεις προκειμένου να διαφοροποιηθούν οι πηγές ανάπτυξης, να αρθούν οι εμπορικοί φραγμοί και να περιοριστεί η διαφθορά. Τα προηγούμενα χρόνια, οι κεντρικές τράπεζες της περιοχής θα στήριζαν την ανάπτυξη, μειώνοντας απλά τα επιτόκια. Αλλά η επιβράδυνση της Κίνας περιορίζει τις επιλογές της Ασίας. Ο πρώην συντάκτης του Economist Bill Emmott περιέγραψε την κατάσταση σε άρθρο του στο Project Syndicate: "Παρά το γεγονός ότι οι χώρες μπορούν να επωφεληθούν από τα κύματα ανάπτυξης και να αξιοποιήσουν τους κύκλους της αγοράς εμπορευμάτων παρά τους δυσλειτουργικούς πολιτικούς Θεσμούς, η πραγματική δοκιμασία έρχεται όταν οι καιροί είναι λιγότερο ευνοϊκοί και μια χώρα πρέπει να αλλάξει πορεία". Η περιοχή αντιμετωπίζει τώρα αυτή την πίεση εν μέσω μειούμενων επενδυτικών αποδόσεων, υψηλού τοπικού χρέους και δειλών παγκόσμιων αγορών.
Αυτό μετά βίας μεταφράζεται ως επιστροφή στις ημέρες της κρίσης του 1997 και 1998. Παρά τα τρωτά σημεία της Ασίας, τα χρηματοπιστωτικά της συστήματα, οι αγορές χρέους και οι κεντρικές τράπεζες είναι πολύ ικανά να αποκρούσουν τη σημερινή παγκόσμια κρίση.
Ωστόσο η νωχελική δεκαετία που πέρασε κάτω από τη "φούστα" της Κίνας έχει αφήσει την Ασία απροετοίμαστη για την περίοδο βραδείας ανάπτυξης που ακολουθεί. Η αβεβαιότητα σχετικά με την Κίνα είναι τόσο μεγάλη που ακόμη και η Yellen, θα τη συνυπολογίσει στις αποφάσεις της στην Federal Reserve. Υπό αυτή την έννοια, αυτή και ο Martowardojo έχουν περισσότερα κοινά από ό,τι μπορεί να πιστεύουν.
ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/bloomberg-view/3054511/stis-floges-tou-kinezikou-drakou-i-anaduomeni-asia
μετάφραση άρθρου του William Pesek, BLOOMBERG VIEW
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου