Γιάννης Διαμαντής, 44 ετών: το 2004 προσπάθησε να ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές. Εκείνη την ημέρα του ανακοινώθηκε πως είναι νεκρός...

 

Το ληξιαρχείο τον δήλωσε νεκρό. Παρά τις προσπάθειες του, το κράτος δεν δέχεται πως ζει. Αυτή είναι η ιστορία του...

Ο Γιάννης Διαμαντής είναι 44 χρονών. Το 2004 προσπάθησε να ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές. Εκείνη την ημέρα του ανακοινώθηκε πως είναι νεκρός. Το σύστημα τον είχε δηλώσει νεκρό από το 2003. Το σύστημα είχε αποφασίσει πως είχε πεθάνει, μπερδεύοντας δύο διαφορετικούς φακέλους. Όση ενέργεια κι αν ξόδεψε, όσες προσπάθειες κι αν έκανε, η γραφειοκρατική του ανάσταση δεν έγινε ποτέ. Παραμένει νεκρός, ένας πολίτης χωρίς δικαίωματα σε μια αστεία χώρα. Αυτή είναι η ιστορία του.

Πώς ανακάλυψες ότι για το κράτος θεωρείσαι νεκρός;

Το ανακάλυψα πηγαίνοντας να ψηφίσω. Δεν μπόρεσα να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα, επειδή δεν έβρισκαν τα στοιχεία μου στους εκλογικούς καταλόγους. Πήγα στο δημαρχείο του Αιγάλεω όπου ανήκω και μου ανακοίνωσαν πως δεν υπάρχω στους εκλογικούς καταλόγους, επειδή είμαι διαγραμμένος λόγω θανάτου. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένας Γολγοθάς, για να με «αναστήσει» το κράτος.

Έχω απελπιστεί. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνω; Να πάρω μια καραμπίνα και να απειλήσω ότι θα αυτοκτονήσω, αν δεν φτιάξετε τα χαρτιά μου;

Πώς αντέδρασες, όταν το έμαθες;

Δεν το χωρούσε το μυαλό μου. Έχω κάνει πολλές νομικές ενέργειες, αλλά δεν έχω βγάλει άκρη, κάνεις δεν παίρνει την ευθύνη και συνεχίζω για το σύστημα να θεωρούμαι «νεκρός». Έχω απελπιστεί. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνω; Να πάρω μια καραμπίνα και να απειλήσω ότι θα αυτοκτονήσω, αν δεν φτιάξετε τα χαρτιά μου; Είναι ακραία αυτά τα πράγματα, αλλά ακραίο είναι και το ότι ταλαιπωρούμαι εδώ και 14 χρόνια με αυτό το θέμα.

Το ληξιαρχείο τι απάντησε για το γεγονός ότι σε έχουν δηλώσει νεκρό;

Γνώριζαν την υπόθεσή μου, καθώς είχαν το χαρτί από το νοσοκομείο που πέθανε ένας συνονόματος, από το βιβλίο συμβάντων. Εκεί, μου έδειξαν τα στοιχεία του πεθαμένου και με ρώτησαν αν τον γνωρίζω. Λογικά έπρεπε να λήξει και να λυθεί το πρόβλημά μου στο ληξιαρχείο. Δεν έπαιρνε, όμως, κάποιος την ευθύνη για να διορθώσει τα στοιχεία μου.

Πώς συνέβη αυτό; Είχε τα ίδια στοιχεία μ' εσένα ο νεκρός;

Η σύμπτωση ήταν μεγάλη: ενώ δεν ήμασταν συγγενείς, είχαμε το ίδιο όνομα πατέρα, αλλά και μητέρας ακόμη, όμως είχαμε διαφορετική ημερομηνία γεννήσεως - εκείνος ήταν του 1960 και εγώ του 1973. Είχαμε διαφορετική διεύθυνση κατοικίας και επιπλέον εκείνος ήταν άγαμος, ενώ εγώ έγγαμος. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς τα μπέρδεψαν και γιατί. Στο ληξιαρχείο παραδέχθηκαν ότι αυτό το λάθος έχει γίνει από έναν υπάλληλο που δεν έκανε σωστά τη δουλειά του και διέγραψε εμένα. Το θέμα είναι ότι την ευθύνη προσπάθησαν από το ληξιαρχείο να τη μεταβιβάσουν στο δικαστήριο, είπαν πως από εκεί πρέπει να παρθεί μία απόφαση.

Τι ενέργειες έχεις κάνει μέχρι τώρα, για να γίνεις και πάλι «ζωντανός » πολίτης;

Αρχικά, με έστειλαν από το δημαρχείο στο ληξιαρχείο Αθηνών, επειδή από εκεί είχαν παραλάβει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου. Εκείνοι με τη σειρά τους με παρέπεμψαν στον εισαγγελέα, ο οποίος με ενημέρωσε ότι δεν ήταν δική του αρμοδιότητα. Οπότε, κάναμε δικαστήριο, για να δοθεί εντολή διόρθωσης στο ληξιαρχείο. Όμως, το πιο απίστευτο συνέβη όταν βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου. Η απάντηση ήταν ότι δεν είναι αρμόδιο το δικαστήριο να αλλάξει τα στοιχεία και ότι δεν θα έπρεπε εγώ να κάνω αίτημα για αλλαγή στοιχείων, αλλά ο νεκρός ή τουλάχιστον η οικογένειά του, η οποία προηγουμένως θα έπρεπε να είχε πληρεξούσιο από τον νεκρό. Γι' αυτό απορρίφθηκε το αίτημά μας, με απόφαση δικαστηρίου. Ούτε το ληξιαρχείο παίρνει την ευθύνη. Όλο αυτό σε φθείρει ψυχολογικά.

Τώρα, σας έχει αναλάβει κάποιος δικηγόρος;

Προσπάθησα πάλι με τη νομική οδό, αλλά η δικηγόρος μου λέει ότι χρειάζονται 500 ευρώ, για να προχωρήσουμε. Δεν έχω τα λεφτά, τις περισσότερες ημέρες είμαι άνεργος, η γυναίκα μου επίσης και έχουμε κι ένα παιδί. Στο προηγούμενο δικαστήριο που έγινε, έχασα 700 ευρώ, δεν έβγαλα άκρη και εκείνα τα χρήματα ήταν δανεικά. Δεν μπορώ να μπω ξανά σε μία περιπέτεια που θα μου κοστίσει οικονομικά, χωρίς να υπάρχει ελπίδα ότι μπορεί να λυθεί το θέμα. Έτσι, έκανα μία τελευταία κίνηση, έστειλα email σε κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές. Μόνο μία εκπομπή ανταποκρίθηκε άμεσα για να με βοηθήσει, το Καλημέρα Ελλάδα, μίλησα για την υπόθεσή μου και ευτυχώς θα με αναλάβει αφιλοκερδώς ο δικηγόρος που συνεργάζεται μαζί τους. Τουλάχιστον, σκέφτομαι να μπορέσω να βγάλω μία σύνταξη, να μην είμαι έτσι. Αν και θα την παίρνει η γυναίκα μου, βέβαια, επειδή είναι η «χήρα».

Μέσα από αυτό το περιστατικό, έχεις φιλοσοφήσει διαφορετικά τη ζωή;

Έχω αποκτήσει περισσότερη αίσθηση χιούμορ για τον Άγιο Πέτρο και όλα τα σχετικά της μεταθανάτιας ζωής, αλλά είναι κι η άμυνά μου αυτό. Οι φίλοι μου, από την άλλη, με θεωρούν διάσημο και με πειράζουν.

Με τους συγγενείς της άλλης οικογένειας, έχετε επικοινωνήσει;

Δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί στην άλλη οικογένεια, αν έχουν κάνει κάποιες ενέργειες. Η σύζυγός μου έμαθε ότι η ταυτότητα του άλλου είναι ακόμη ενεργή στην Αστυνομία, ως ζωντανού πολίτη. Μάλλον δεν έχει κατατεθεί αίτηση, για να την ακυρώσουν.

Θεωρείσαι νεκρός. Ταυτότητα έχεις;

Έχω, όμως είναι από τότε που παντρεύτηκα, όταν ακόμη τις έκοβαν στη μέση και έχει λήξει πολλά χρόνια τώρα. Με σταμάτησαν κάποια στιγμή οι αστυνομικοί και όταν τους έδειξα την ταυτότητα και τους εξήγησα τι συμβαίνει, μου είπαν ότι αν δεν αλλάξω ταυτότητα και με πιάσουν ξανά, θα πρέπει να με συλλάβουν, όπως ορίζει ο νόμος. Πήγα λοιπόν στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής μου και τους είπα ότι πρέπει να αλλάξω ταυτότητα, μου ζήτησαν να τους παραδώσω ληξιαρχική πράξη γεννήσεως και φωτογραφίες. Αναγκαστικά, τους δείχνω τη ληξιαρχική πράξη θανάτου. Οι αστυνομικοί δεν ήξεραν πως να χειριστούν την περίπτωσή μου, με κοίταζαν με το στόμα ανοιχτό. Δυστυχώς, δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν τη διαδικασία και έτσι δεν έχω ενεργή τη νέα, σωστή ταυτότητα.

Αυτό θα δημιουργεί επιπλέον προβλήματα, όπως το να μπορείς να ταξιδέψεις στο εξωτερικό. Πώς όλο αυτό επηρεάζει την οικογένειά σου;

Πράγματι, δεν μπορώ να ταξιδέψω εκτός Ελλάδας, αλλά ούτε να κινηθώ με δικό μου όχημα στη χώρα μου, επειδή δεν έχω δίπλωμα και δεν μπορώ να βγάλω. Έχω χάσει επαγγελματικό ταξίδι στη Γερμανία. Ζω σαν ένας φυλακισμένος πολίτης. Πέρα από αυτό, όμως, έχω πρόβλημα και με την οικογένειά μου. Δεν μπορώ να ασφαλίσω το παιδί μου, ούτε τη γυναίκα μου που είναι άνεργη, στο όνομά μου. Είναι εντελώς ανασφάλιστη η οικογένειά μου.

Οικονομικά, πώς καλύπτονται οι ανάγκες σας; Μπορείς να εργαστείς;

Είμαι υπάλληλος σε μία εταιρεία, σε συνεργείο που διαμορφώνουμε κτιριακούς χώρους με γυψοσανίδες και περιστασιακά κάνω δουλειές, κολλάω κάποια ένσημα. Αν πάω στο ΙΚΑ να ζητήσω τα ένσημά μου, υπάρχουν. Μόνο στην οικογενειακή κατάσταση παρουσιάζεται το πρόβλημα, στις υπόλοιπες υπηρεσίες είμαι ενεργός πολίτης. Μπορεί στο δημαρχείο να είμαι διαγραμμένος, αλλά είμαι ενεργός φορολογούμενος, κάνω κάθε χρόνο φορολογική δήλωση και αυτό επειδή οι υπηρεσίες δεν επικοινωνούν μεταξύ τους και αργούν να ενημερωθούν, σε αντίθεση με το εξωτερικό.

Ο εφιάλτης του «θανάτου» μου δεν σταματάει εκεί. Χάνουμε τα επιδόματα του παιδιού και από το 2015 που απεβίωσε ο πατέρας μου, δεν μπορούμε να κάνουμε αποδοχή κληρονομιάς και δεν μπορεί να πάρει τη σύνταξη η μητέρα μου - όλα αυτά, επειδή χρειαζόμαστε το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, το οποίο δεν μπορούν να μας το παρέχουν, επειδή είμαι εν ζωή και είμαι δηλωμένος ως πεθαμένος. Φέτος αποφοίτησε η κόρη μου το Λύκειο και θα πάει σε κάποια σχολή. Αν μου ζητήσουν να προσκομίσω οικογενειακή κατάσταση θα έχω επίσης πρόβλημα.

Θα πω κάτι που είναι μακάβριο: ναι μεν η ιατρική μου ασφάλεια ισχύει στο νοσοκομείο, αλλά, αν τύχει και αποβιώσω, η σύζυγός μου δεν θα μπορεί να με θάψει αυτήν τη στιγμή.


ΠΗΓΗ: https://www.vice.com/gr/article/xw8ny4/eimai-nekros-gia-to-ellhniko-kratos-edw-kai-14-xronia