Ο άνθρωπος που παραλίγο να κάνει την Τζοκόντα να γελάσει

 

Σε αντίθεση με σήμερα, το μουσείο του Λούβρου στα χρόνια της Μπελ Εποκ ήταν κλειστό τις Κυριακές. Έδινε την απαραίτητη ανάσα στο προσωπικό να κάνει τις απαραίτητες εργασίες καθαριότητας και διάφορες επισκευές ώστε με το ξεκίνημα της εβδομάδας να είναι όλα έτοιμα και τα εκθέματα στην θέση τους για τους χιλιάδες επισκέπτες. Όταν στις 21 Αυγούστου του 1911 οι υπάλληλοι αντιλήφθηκαν ότι δεν ήταν όλα στη θέση τους ξεκίνησαν τα προβλήματα...

Ήταν από εκείνες τις μέρες που κανένας διευθυντής Μουσείου δεν θα ήθελε να ζήσει. Ένα από τα διασημότερα Αναγεννησιακά αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης η Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι, έλειπε από την θέση που την είχαν κρεμασμένη για πάνω από 100 χρόνια. Κανένας από τους 800 υπαλλήλους του μουσείου δεν κατάλαβε πως και πότε ξεκρεμάστηκε ο πίνακας και στην αρχή όλοι νόμιζαν πως ο πίνακας έλειπε διότι θα τον είχαν πάρει στα εργαστήρια για να τον φωτογραφίσουν. Και όχι δεν ήταν καμιά ελληνική υπηρεσία αλλά το Λούβρο.

Την επόμενη μέρα ειδοποιήθηκε η αστυνομία και πλακώσανε 60 επιθεωρητές και πάνω από 100 αστυνομικοί για να εξιχνιάσουν το μυστήριο. Οι πόρτες κλείδωσαν, κανείς δεν έμπαινε κανείς δεν έβγαινε μέχρι να ανακριθούν όλοι. Ήταν πραγματικά σπαζοκεφαλιά η υπόθεση, μέχρι και η ίδια η διεύθυνση θεωρήθηκε υπεύθυνη ότι ενθάρρυνε τον κλέφτη αλλά τελικά τίποτα δεν μπορούσε να τους εμπλέξει με την υπόθεση.

Τον Σεπτέμβριο η αστυνομία χτύπησε την πόρτα δύο προσωπικοτήτων οδηγώντας τες στο τμήμα: ήταν ο ζωγράφος Pablo Picasso και ο φίλος του ποιητής Guillaume Apollinaire. Οι δυο τους θεωρήθηκαν ύποπτοι από την αστυνομία καθότι εκείνη την περίοδο είχε βγεί η βρώμα ότι ο Πικάσο αγόραζε πολλά δυνατά κομμάτια –φυσικά κλεμμένα- μεταξύ των οποίων ήταν και η αινιγματική Λίζα. Τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν καμία σχέση. Πέρασαν μήνες, ένας χρόνος, δύο χρόνια και ακόμα τίποτα.

Η μεγαλύτερη κλοπή του αιώνα

Το περίφημο ρεπορτάζ του Karl Deker στην Saturday Evening Post. (New York Public Library archive)

Η μεγαλύτερη κλοπή του αιώνα συνέχιζε να κοσμεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ώσπου το Δεκέμβρη του 1913 ένας έμπορος έργων τέχνης δέχτηκε στο γραφείο του στην Φλωρεντία έναν μουστάκια Ιταλιάνο, τον Βιτσέντζο Περούτζια. Αυτός ο Βιτσέντζος λοιπόν του ζήτησε το πραγματικά αστείο ποσό των 500.000 λιρών (250 χιλιάδες ευρώ περίπου) για να του δώσει το αυθεντικό πορτραίτο της Λίζα.

Ο έμπορας τα χασε στην αρχή αλλά σαν πονηρός και έμπειρος στα παζάρια ζήτησε να δει τον πίνακα πρώτα. Έτσι, κλείσανε συνάντηση στο μικρό διαμέρισμα του Περούτζια οπότε και πήρανε τον πίνακα για να ελέγξουν την αυθεντικότητά του. Bingo! Ήταν ο πραγματικός! Αμέσως ειδοποιήθηκε η αστυνομία η οποία και μπαγλάρωσε τον Περούτζια.

Μετά από τόσο κυνήγι η αλήθεια άρχισε να ξεδιπλώνεται. Ο Περούτζια ήταν παλιός υπάλληλος στο Λούβρο και ήξερε καλά τα κατατόπια όπως επίσης και πώς να ελιχθεί προσποιούμενος με μια άσπρη ποδιά έναν από τους συντηρητές του μουσείου. Ο ίδιος μισούσε τους Γάλλους και το Ναπολέοντα που έκλεψε, δήθεν, αυτόν τον ιταλικό θησαυρό ώστε να διορθώσει αυτή την εθνική αδικία επιστρέφοντας τον στην πατρίδα Ιταλία. Ο καημένος ξέχασε ή μάλλον δεν γνώριζε ότι οι Γάλλοι δεν κλέψανε ποτέ την Μόνα Λίζα αλλά την είχε κάνει δώρο ο ίδιος ο Ντα Βίντσι στον Γάλλο βασιλιά Φραγκίσκο τον 16ο αιώνα.

Το αφελές μέλος της εγκληματικής επιχείρησης

Η αλήθεια λοιπόν βρισκόταν πιο βαθιά και άκουγε στο όνομα Eduardo de Valfierno. Αυτός ήταν ένας έξυπνος απατεώνας από την Αργεντινή που έπεισε το άλλο το κουτορνίθι να κλέψει τον πίνακα. Απλά να τον κλέψει. Στο μεταξύ ο Εντουάρντο φρόντισε να πουλήσει έξι πιστά αντίγραφα της Τζοκόντα πλασάροντας τα σε κάτι ψωνισμένα κορόιδα για αυθεντικά. Τα βλήματα νόμιζαν ότι αγόραζαν την πραγματική Τζιοκόντα μιας και διάβασαν στις εφημερίδες πως είχε κλαπεί. Ήταν ένα ιδιοφυιές σχέδιο που μόνο ένας Σέρλοκ Χολμς -τον Τζέρεμι Μπρέτ κατα προτίμηση στον ρόλο του- θα μπορούσε να καταλάβει.

Ο Περούτζια ευτυχώς την γλίτωσε με έναν χρόνο στη μπουζού αλλά ο Εduardo έβγαλε εκατομμύρια και εξαφανίστηκε. Ήταν μια κομπίνα που λίγο κόντεψε να κάνει την Τζιοκόντα να γελάσει μετά από αιώνες αναποφασιστικότητας…


ΠΗΓΗ: https://slpress.gr/istorimata/o-anthrwpos-pou-paraligo-na-kanei-thn-tzokonta-na-gelasei/