Πατάτσος: Η άδικη καταδίκη, ο δρόμος προς την αγχόνη και η ανατροπή ιστορίας

Συγκλονίζουν τα νέα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν από τον Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο, Σενέρ Λεβέντ, αναφορικά με τα γεγονότα που προηγήθηκαν πριν τον απαγχονισμό του αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Ιάκωβου Πατάτσο.

Ο Σενέρ Λεβέντ με αφορμή τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, δημοσιοποίησε στη στήλη της εφημερίδας «Πολίτης», τον διάλογο που είχε με την Τουρκοκύπρια Εμινέ, η οποία θεωρείται και το κρίσιμο πρόσωπο για την σύλληψη του Πατάτσου.

Το θέμα αναδεικνύει σήμερα ο Φιλελεύθερος ο οποίος αναφέρει ότι ο νεαρός αγωνιστής είχε κατηγορηθεί ότι δολοφόνησε τον Τουρκοκύπριο αστυνομικό Νιχάτ στην Λευκωσία, ωστόσο μετά από χρόνια η Εμινέ ήρθε να ανατρέψει τα γεγονότα αποκαλύπτοντας στο κ. Λεβέντ ότι ο 22χρονος αγωνιστής δεν ευθυνόταν για την δολοφονία.

Όπως εξομολογείται ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, εκείνοι που υποτίθεται ευθύνονταν για τον θάνατο του αστυνομικού ήταν δύο οι οποίοι έτρεχαν να ξεφύγουν στα στενά σοκάκια  της Λευκωσίας. Ο ένας από αυτούς ανέβηκε στο ποδήλατο του και ξέφυγε, ενώ ο δεύτερος συνελήφθη από την Εμινέ, η οποία κατοικούσε σε ένα από τα σπίτια εκεί κοντά. Σύμφωνα πάντα με τον κ. Λεβέντ, η Εμινέ άρπαξε από τον γιακά τον Ιάκωβο Πατάτσο και τον ακινητοποίησε μέχρι να φτάσουν οι αστυνομικοί και να τον συλλάβουν. Ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ δικάστηκε και απαγχονίστηκε από τους Άγγλους.

«Όμως, δεν ήταν ένοχος. Δεν είχε δολοφονήσει εκείνο τον αστυνομικό, τον Νιχάτ. Πολύ αργότερα το έμαθα αυτό. Μετά από χρόνια. Όταν άρχισα να εκδίδω την εφημερίδα Αβρούπα» ανέφερε ο Σενέρ Λεβέντ, ενώ αποκάλυψε πως σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με την «ηρωίδα Σενέρ» όπως την αποκαλούσαν την τότε εποχή, του εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν αθώο το μέλος της ΕΟΚΑ που συνέλαβε και δεν είχε σκοτώσει τον Νιχάτ.

Όπως αναφέρει ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, λίγο καιρό αργότερα έγραψε σε άρθρο του στην εφημερίδα τα όσα του εξομολογήθηκε. Τότε η Εμινέ τον επισκέφθηκε, ισχυριζόμενη ότι δεν ήταν η ίδια που του τηλεφώνησε εκείνο το βράδυ, ενώ προηγουμένως είχε περάσει και από την αγγλική πρεσβεία υπογράφοντας ότι δεν ήταν δικές της δηλώσεις.

«Δεν την πίστεψα. Μου πέρασε από το μυαλό ότι οι Άγγλοι φοβήθηκαν ότι θα πλήρωναν αποζημιώσεις επειδή απαγχόνισαν τον λάθος άνθρωπο και κατέφυγαν σε αυτή τη μέθοδο», καταλήγει ο Σενέρ Λεβέντ. Ο 22χρονος αγωνιστής που πάλεψε για την ελευθερία της πατρίδας του, «έφυγε» για μια δολοφονία για την οποία δεν ευθυνόταν.  Ήταν το γραφτό του να οδηγηθεί στην αγχόνη.

Βιογραφικό Ιάκωβου Πατάτσου

Ο Ιάκωβος Πατάτσος τελείωσε το δημοτικό σχολείο “Ελένειο” στη Λευκωσία και ήταν απόφοιτος της Σχολής Σαμουήλ. Εργαζόταν ως γραφέας στον Οίκο Παρασκευαΐδη. Ήταν μέλος της ΟΧΕΝ και εντάχθηκε στον Αγώνα πριν από το 1955. Με την έναρξη του αγώνα κατατάχθηκε σε ομάδες ρίψης βομβών και αργότερα στο εκτελεστικό Λευκωσίας. Λόγω όμως των θρησκευτικών του πεποιθήσεων προβληματιζόταν να λάβει μέρος σε εκτελέσεις. Η δράση του στον αγώνα συνταυτιζόταν με τη θρησκεία και ό,τι έκαμνε το έκαμνε, επειδή πίστευε ότι και η ελευθερία είναι δώρο του Θεού.

Τον Ιανουάριο του 1956 συνεργάστηκε με το Σταύρο Στυλιανίδη και άλλα στελέχη της ΕΟΚΑ στην κατασκευή και τοποθέτηση βόμβας στις 20 Μαρτίου 1956 στο κρεβάτι του Κυβερνήτη Χάρντιγκ. Στις 23 Απριλίου 1956 ανέλαβε με το συναγωνιστή του Γεώργιο Παλαιολόγο την εκτέλεση ενός προδότη αστυνομικού, εναντίον του οποίου έγινε και προηγουμένως ανεπιτυχής απόπειρα. Η επίθεση έγινε έξω από τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό Σεραγίου Λευκωσίας. Η προσπάθεια απέτυχε και ο Ιάκωβος, που έπεσε από το ποδήλατό του βρέθηκε στο στόχαστρο Τούρκου ειδικού χωροφύλακα. Δεύτερος Τούρκος αστυνομικός, ο Νιχάτ Βασίφ, άρπαξε τον Ιάκωβο, οπότε ο Παλαιολόγος πυροβόλησε θανάσιμα τον Νιχάτ και τον ελευθέρωσε. Στη συνέχεια όμως το πλήθος των Τουρκοκυπρίων που προσέτρεξε τον ακινητοποίησε και συνελήφθη. Ο Παλαιολόγος κατέφυγε στο αντάρτικο και ο Πατάτσος κατηγορήθηκε για την εκτέλεση του Νιχάτ και οδηγήθηκε στην αγχόνη.

Κατά τη διάρκεια της ολιγόμηνης κράτησής του στα κελιά των μελλοθανάτων τόνωνε με τη θρησκευτική του πίστη τους άλλους κατάδικους, δημιουργώντας ατμόσφαιρα κατάνυξης και πνευματικής ανάτασης. Η βαθιά του θρησκευτικότητα αντανακλάται και στην τελευταία του επιστολή προς τη μητέρα του στην οποία έγραφε : “Αγαπημένη μου μητέρα, Χαίρε. Ευρίσκομαι μεταξύ αγγέλων. Το πνεύμα μου φτερουγίζει γύρω από το θρόνο του Κυρίου. Θέλω να χαίρεις όπως κι εγώ…”

ΠΗΓΗ: cognoscoteam