Λεωνίδας Πύργος: Ο «άγνωστος» Έλληνας και πρώτος χρυσός Ολυμπιονίκης στους Αγώνες της Αθήνας
Ο 25χρονος γιος ενός οπλοδιδάσκαλου το 1896 έκανε υπερήφανη τη χώρα του στη ξιφασκία, έστω κι αν λίγοι το θυμούνται.
Ο αρχικός σχεδιασμός των Σταμ. Κλεάνθη και Εδ. Σάουμπερτ, [Έλληνας και Βαυαρός αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι], στο πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο των Αθηνών που εκπόνησαν και υπέβαλαν προς έγκριση στην Αντιβασιλεία του Όθωνα το 1832, το οποίο επικυρώθηκε με διάταγμα του 1833 γενόμενο νόμος του Κράτους, προέβλεπαν μια εκπληκτική Αθήνα, με φαρδείς δρόμους και ανάδειξη όλων των αρχαίων μνημείων της. Η οδός Ερμού προεβλέπετο με ομοιόμορφο πλάτος, καθ’ όλο το μήκος της. Με εκείνο που αρχίζει από την Πλατεία Συντάγματος και διατηρεί μέχρι την οδό Βουλής.
Ο φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Χτίστηκε γύρω στα τέλη της βασιλείας του Πτολεμαίου του Α΄ και στις αρχές της βασιλείας του Πτολεμαίου του Β´. Υπήρξε ο πιο γνωστός φάρος της αρχαιότητας και το αρχέτυπο πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι φάροι έκτοτε.
Ήταν 8 Μαΐου 1919, 6 μέρες μετά την αποβίβαση του ελληνικού στρατού, που κατέβαινε από το αντιτορπιλικό «Λέων» στην προκυμαία της Σμύρνης ο Αριστείδης Στεργιάδης. Είχε τοποθετηθεί από τον Ε. Βενιζέλο Ύπατος Αρμοστής Σμύρνης. Η Σμύρνη και η γύρω περιοχή, δηλαδή το βιλαέτι Αϊδινίου και η περιοχή των Κυδωνιών (Αϊβαλί) με απόφαση της Αντάντ παραχωρούνταν στην Ελλάδα για 5 χρόνια και μετά από δημοψήφισμα, που θα διενεργούνταν στην συγκεκριμένη περιοχή, θα αποφασιζόταν η οριστική διοίκησή της.
«Με τα χρήματα δεν αγοράζεις τα μυαλά». Αυτή ήταν η απάντηση του καπετάν Μελέτη Βασιλείου στον τροφοδότη του, Πανούση Μαγουλιώτη, όταν συζητούσαν για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό.