Η Βέτρινα (σήμερα Νέο Πετρίτσι Σερρών) είχε καταληφθεί από τους Βουλγάρους στις 19 Οκτωβρίου 1912, κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου. Μέχρι τότε ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Βούλγαροι φρόντισαν να την οχυρώσουν αμυντικά για να τη χρησιμοποιήσουν ως προγεφύρωμα, ώστε σε περίπτωση μελλοντικού ελληνοτουρκικού πολέμου να εμποδίσουν την πορεία του ελληνικού στρατού προς τα στενά του Ρούπελ.
Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου, προσπαθώντας να διασπάσουν τις άμυνες των Νοτίων στην πολιορκία του Πίτερσμπεργκ, οι Βόρειοι πυροδότησαν το πρωΐ της 30ής Ιουλίου 1864 μια από τις μεγαλύτερες “νάρκες” του πολέμου και όλων των πολέμων στην ιστορία ως τότε.
Το Απόσπασμα Αἰγαίου προετοιμαζοταν γιὰ μιὰ μεγάλης κλίμακας καταδρομικὴ ἐπιχείρηση στη Σύμη, ἀρχὲς τοῦ Ἰουλίου τοῦ 1944. Η πλωτή Βάση Καταδρομῶν, μεθορμίστηκε στον ορμο Μπαλισού καὶ στὴ συνέχεια στον όρμο Λόστα των Μικρασιατικῶν ἀκτῶν, ἀπέναντι απ’ τὸ νησί. Ἐκεῖ πῆγε μαζὶ μὲ ἐπιτελεῖς του καὶ ὁ διοικητὴς τῆς βρετανικῆς Δύναμης 142 ποὺ δὲν ἦταν ἄλλος ἀπὸ τὸ διοικητὴ τῆς βρετανικῆς Ταξιαρχίας Καταδρομῶν.
Στην περιοχή της Άνω Πρέσπας, βορειοδυτικά του Μοναστηρίου, βρίσκεται η Ρέσνα [σημ. Resen]. Σήμερα ίσως οι περισσότεροι να αγνοούν αυτή την κωμόπολη, όμως σε παλαιότερες εποχές η Ρέσνα υπήρξε επικοινωνιακός κόμβος σπουδαίας στρατιωτικής και εμπορικής σημασίας, καθώς συνέδεε την πρωτεύουσα της Πελαγονίας, το Μοναστήρι, με τις περιοχές της κεντρικής Αλβανίας και του Κοσσόβου, στα ίχνη της Εγνατίας οδού. Ο Hammond ταυτίζει τη Ρέσνα με την αρχαία πόλη Αντανία.
