17 Σεπτεμβρίου 1822. Το Εκτελεστικό, μετά από πρόταση των Χιλιάρχων και των Καπεταναίων της περιοχής, ορίζει το Γεώργιο Βαρνακιώτη Στρατηγό της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης, οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821, κατάγονταν από παλιά οικογένεια αρματολών. Ήταν έγγονος του αρματολού Γιάννου Βαρνακιώτη, που μετά την αποτυχία της επανάστασης του Ορλώφ (1770 – 74) είχε καταφύγει στη Ρωσία, και γιος του Νικολού Βαρνακιώτη.
Στους πεσόντες κατά τον Ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-41 συγκαταλέγεται ο Γιώργος Σαραντάρης, ο σημαντικός αυτός ποιητής και στοχαστής της δεκαετίας του 1930. Δεν πέθανε στα βουνά της Πίνδου, όπως άλλοι συστρατιώτες του. Από τις κακουχίες, βαριά άρρωστος, μεταφέρθηκε πρώτα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων και μετά στην Αθήνα, όπου και απεβίωσε, στις 25 Φεβρουαρίου 1941, σε ηλικία 33 ετών.
Περίπου 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χαλκίδας βρίσκονται τα ερείπια της μικρής αρχαίας πόλης της Ανθηδόνας που σημαίνει «ανθισμένη πόλη». Ο Όμηρος την περιέγραφε ως την πιο απομακρυσμένη πόλη των Βοιωτών. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία από εκεί ξεκίνησαν οχτώ τριήρεις για τον Τρωϊκό πόλεμο.
Αν υπάρχει μία χώρα με την οποία οι Έλληνες αισθανόμαστε κοντά, αυτή είναι η Ιταλία. Και δεν είναι η γεωγραφική θέση αυτή που μας φέρνει πιο κοντά. Είναι και τα πρόσωπα, η όψη μας, είναι αυτό το «una fiaccia, una razza», το «ούνα φάτσα ούνα ράτσα» που έχουν πει οι Ιταλοί για εμάς. Η εξωτερική ομοιότητα που έχουμε, οι ομοιότητες στο DNΑ των δύο λαών. Δύο λαοί που παραμένουν κοντά και συνυπάρχουν άψογα.
Η Πενθεσίλεια, μία από τις βασίλισσες των Αμαζόνων, ήταν σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία κόρη του θεού του πολέμου, του Άρη και της Οτρήρης. Η ιστορία της, ξεχωρίζει για την τόλμη της στο πεδίο της μάχης και για τον τραγικό της θάνατο στα χέρια του Αχιλλέα. Υπήρξε βασίλισσα του μυθικού λαού των Αμαζόνων, δηλαδή των πολεμιστριών που λέγεται ότι έκοβαν το ένα τους στήθος ώστε να μεταφέρουν και να χειρίζονται πιο εύκολα τα τόξα τους.
