Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ανακάλυψη της περίφημης Βίλας των Μυστηρίων, ένα νέο εικαστικό έργο μεγάλης κλίμακας προέκυψε από τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας, ρίχνοντας φως στις αινιγματικές διονυσιακές τελετές του κλασικού κόσμου.
Το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Νοέμβριο του 1918, βρήκε την Ελλάδα στο στρατόπεδο των νικητών, ενώ την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία είχε συνταχθεί στον πόλεμο με τις Κεντρικές Δυνάμεις, σε εκείνο των ηττημένων. Συνεπώς, οι προοπτικές που διανοίγονταν ήταν διαφορετικές: η Ελλάδα προσδοκούσε μια νέα εδαφική διεύρυνση, έπειτα από εκείνη που είχε επιτύχει κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ενώ η Οθωμανική Αυτοκρατορία μια περαιτέρω συρρίκνωση της επικράτειάς της. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, λοιπόν, ετίθετο ένα ερώτημα: ποιες θα έπρεπε να είναι οι προς ανατολάς διεκδικήσεις της στα εδάφη τής υπό διαμελισμό Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
H Ελλάδα «συγκατοικεί» μαζί με τρεις ακόμα χώρες στην κορυφή της λίστας με τον πληθυσμό που γέρασε περισσότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση την περασμένη 10ετία (2014-2024), σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat. Η διάμεση ηλικία αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά 4 χρόνια σε σχέση με 10 χρόνια πριν, όσο και στην Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Σλοβακία. Η μέση ηλικία του πληθυσμού στην Κύπρο, την Ισπανία και την Πολωνία αυξήθηκε κατά 3,8 χρόνια.
Οι «αποικιακοί πόλεμοι» (colonial wars) είναι ένας κάπως ασαφής και γενικευμένος όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει κυρίως τις συγκρούσεις μεταξύ αποικιακών δυνάμεων τον 19ο αιώνα (π.χ. οι πόλεμοι των Μπόερς στη Ν. Αφρική) αλλά, ευρύτερα, μπορεί να περιλαμβάνει κάθε πολεμική σύγκρουση στην οποία εμπλέκονταν κάποια αποικιοκρατική δύναμη με σκοπό την κατοχή και τον έλεγχο μιας αποικίας. Η κλιμάκωση τους οδήγησε αναπόφευκτα στον Μεγάλο Πόλεμο (Α’ Παγκ. Πόλεμο – Α’ΠΠ), την αστάθεια του Μεσοπολέμου, όπου ανεπιτυχώς επιχειρήθηκε να «κρυφτούν» τα ζητήματα που είχαν μείνει άλυτα ή και επιδεινώθηκαν με τον Α’ΠΠ, και τελικά την αναπόφευκτη έκρηξη του Β’ Παγκ. Πολέμου (Β’ΠΠ).
Ποια τα νοήματα πίσω από τις ζωγραφισμένες μορφές και τα ζωντανά χρώματα των θηραϊκών τοιχογραφιών; Πώς συνδέονται με τον μινωικό πολιτισμό και τι μας αποκαλύπτουν για τον αρχαίο κόσμο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο (καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων).
Ένα ασυνήθιστα καλοδιατηρημένο απολίθωμα 183 εκατομμυρίων ετών αποκαλύπτει ότι οι πλησιόσαυροι, θαλάσσια αρπακτικά ερπετά που έζησαν την ίδια εποχή με τους δεινοσαύρους και εξαφανίστηκαν μαζί τους πριν από 66 εκατ. χρόνια, έφεραν φολίδες σε ένα μέρος του σώματός τους. όπως οι σημερινές θαλάσσιες χελώνες.
Σημαντικό για την κατανόηση της απήχησης που άσκησε η προσωπικότητα και το έργο του Τιμολέοντα είναι το ζήτημα των πηγών που υπάρχουν για το πρόσωπό του. Αρχική πηγή για το έργο και τη ζωή του Τιμολέοντα αναμφισβήτητα αποτέλεσε το έργο του Τιμαίου από το Ταυρομένιο (σημερινή Taormina) της Σικελίας. Επιπλέον, στο έργο του Πλούταρχου (βασικής σωζόμενης πηγής) μνημονεύονται και τα ονόματα ιστορικών, των οποίων δυστυχώς το έργο έχει χαθεί, και οι οποίοι είχαν ασχοληθεί και με την ιστορία της Σικελίας. Τέτοιοι ήταν ο Έφορος από την Κύμη, ο Θεόπομπος από τη Χίο, ο Άθανις ο Συρακούσιος και ο Δάμαστις. Η έτερη σωζόμενη πηγή είναι ο Διόδωρος (με βασικές μάλιστα διαφορές σε σχέση με τα όσα μας έχει παραδώσει ο Πλούταρχος).
Το ’86 ήταν μια χρονιά με πολύ αερογράφο στις εικόνες της και πολύ αέρα στα τραγούδια της. Η τηλεόραση άρχιζε να παίρνει θάρρητα στις σαλοτραπεζαρίες του κόσμου. Το ραδιόφωνο μόλις είχε πετάξει τα μαλλιά του κάτω κι έτρεχε σαν γυμνός χίπι, ανίδεο, στις ιδιωτικές συχνότητες. Τη mainstream ελληνική μουσική την είχε καταπιεί το μπουζούκι πολυτελείας και οι πρώιμοι κομπιούτορες. Κραουνάκηδες, Σαββόπουλοι, Γερμανοί, Κηλαηδόνηδες, Λιλιπουπολίτες, συσπειρώνονταν σε σχήματα και παρέες, προσπαθούσαν να περισώσουν «μαγνητοσκοπημένη» την ιστορία και την παράδοση που κρατούσαν στα χέρια τους και κινδύνευε να τη μασήσει κάνα βίντεο εκεί που θα έπαιζε, στα καλά καθούμενα. Εκπομπές για το ελληνικό τραγούδι. Συνδυασμοί και σχήματα.
Τα ευρωπαϊκά κέντρα δεδομένων (data centers) θα επεκτείνουν τη χωρητικότητα κατά 22% φέτος, αλλά παρ΄όλα αυτά θα δυσκολευτούν να καλύψουν τη ζήτηση, αυξάνοντας τον κίνδυνο ότι η Ευρώπη θα μείνει πιο πίσω στον αγώνα για την τεχνητή νοημοσύνη (AI), όπως ανέφερεαν αναλυτές του κλάδου σε συνέδριο την Τετάρτη.
Η φράση αυτή που μας είναι γνωστή τόσο από τον Αρριανό, όσο και από τον Πλούταρχο και από άλλους αρχαίους ιστορικούς, έχει μια ιστορία η οποία ξεκινάει μερικά χρόνια νωρίτερα. Ήδη από το Πανελλήνιο Συνέδριο της Κορίνθου, μετά τη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ., η συμμαχία των Ελλήνων ενάντια στην περσική αυτοκρατορία είχε σχηματισθεί. Σε αυτή η Σπάρτη δεν συμμετείχε.
Ένας συλλέκτης παλιών αντικειμένων το 2016 επισκέφτηκε ένα παζάρι σε γκαράζ στη Μινεσότα. Εκεί, ανάμεσα στα αντικείμενα, εντόπισε και έναν πίνακα ζωγραφικής, τον οποίο αγόρασε για 50 δολάρια. Τελικά, όπως αποκαλύφθηκε, πρόκειται για έναν αυθεντικό πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ, η αξία του οποίου πλέον εκτιμάται στα 15. εκατ. δολάρια.
